Vrienden van het dienstvak LO&Sport
 

FLO INTERVIEW MET ERIC HOEK
Door Paul Lindeboom

Tijdens zijn afscheidsreceptie ontving Eric een mooi cadeau vanuit de Vijfkampploeg

Ha die Eric. Laten we eerst maar eens beginnen met je sportcarrière in het water. Op oudere leeftijd zag ik je al eens als een van de eersten het water uitkomen na 1500m zwemmen tijdens een estafette-triathlon. Vraag mij daarom af of je van jongs af aan begonnen bent met wedstrijdzwemmen of toch altijd slechts aan waterpolo gedaan hebt? En wat merk je zelf op als je hoogtepunt(en)?
"De zwemlessen voor diverse zwemdiploma’s werden gegeven door badmeester Sinus van Rhee, oom van mijn vrouw Margaret. Hij was ook de hoofdtrainer van de zwemclub in Nijverdal destijds. Hij rekruteerde veel kinderen voor de zwem en waterpolo vereniging “het Ravijn”. Het Ravijn was en is een ambitieuze vereniging die toen al elke ochtend, van 6 tot 7 trainingen verzorgde in het zwembad van Hellendoorn. Nijverdal had toen nog geen eigen binnenbad. Ik was dus vanaf een jaar of 8 al elke dag te vinden in het zwembad.
Rond mijn 14e kwam het onderdeel waterpolo erbij en waren er dagen bij dat ik twee x per dag in het water lag.
De deelname aan de Nederlands kampioenschap met het jongens team onder de 16 in 1978 te Eindhoven is wel een hoogte punt, derde van Nederland. Deelname aan het Nederlands kampioenschap waterpolo heeft er voor gezorgd dat ik werd uitgenodigd voor de nationale selectie waar ik tot mijn 22e deel van uit heb gemaakt. In datzelfde jaar mocht ik ook naar de Nederlandse kampioenschappen zwemmen en kwam ik uit op de 100 meter vrije slag en de 100 meter rugslag. Het jaar erop, 1979 werden we met hetzelfde jeugdteam Nederlands kampioen in ons eigen bad te Nijverdal. Tot mijn 35e heb ik bij “het Ravijn” gespeeld, de meeste jaren op hoofdklasse niveau."

Staand, derde van links is Eric.


Ben jij ook een militair die omgeschoold is naar sportinstructeur of ben je direct vanaf het CIOS in functie gekomen? Hoe kijk je terug op die beginperiode? Enne… ik ken jou vooral van functies in het midden van het land (JPK, LTK en PMK). Wat vond je de leukste functie (of periode of doelgroep) als sportinstructeur?
"Ik ben in 1983 geslaagd, CIOS Arnhem. Lichting 83-6 begonnen in Ossendrecht. Dus een “C klasser” zoals dat toen genoemd werd. Mijn eerste plaatsing was in ’t Harde. De dienstplicht vervuld onder de bezielende leiding van Anton Koteris en Hans Westerduin. Deze ervaren sergeanten destijds, hebben mij op het goede spoor gezet als instructeur en vijfkamper.  Totaal heb ik 2 x op de LTK, PMK en JPK gewerkt en een periode op het OCI te Harderwijk.
De mooiste en leerzaamste periode is geweest rond 1998. Als beroeps geplaatst op de PMK. Theo Vonk, de revolutionair en verbinder, als baasje. Verder Meine de Boer, ik, Arjan Kreeft, Philip Steverink, knielend vlnr: Lana Wolf, Alex Keulemans, Henri van der Linde, Kai Bosscha"


In de Vijfkamp heb je een wereldrecord neergezet op de zwemhiba. Neem ons eens mee terug in de tijd en vertel daarin hoe je toentertijd hiervoor trainde en deze topvorm wist te bereiken.
"In 1987 werd ik uitgenodigd door de toenmalige trainer van de militaire vijfkamp ploeg, Frans Bultink. Het jaar erop mocht ik een nieuwkomers wedstrijd doen in de Harskamp en kon ik mee naar een regionale wedstrijd in München . Bij de laatst genoemde wedstrijd werd ik vierde van de ploeg en werd uitgenodigd om mee te gaan naar de wereld kampioenschappen in Peking. Een onvergetelijk avontuur. De rondreis daarna door China, met een aantal nagekomen partners waaronder ook Margaret, was de kers op de taart.
Dertig centrale trainingen per jaar en vele trainingsuren in de weekenden en ’s avonds hebben voor 10 prachtige jaren topsport gezorgd. De motivatie om samen te trainen was groot. Samen met het team wedstrijden lopen door het gehele land tot zelfs op eigen kosten trainingskampen volgen in Duitsland en België. De beste resultaten per onderdeel zijn in verschillende jaren behaald want elke winter had een ander accent. De 8 km cross in 27:13, München 1988. Hindernisbaan 2.29.1, Oostenrijk, 1990. Schieten 197, Zweden 1993. Werpen en puntentotaal 5347,4 Eupen België. Zwemmen 25,4, Zwitserland 1995.

Jammer, Eric. Deze vraag heb je – ondanks dat ik je antwoord zeker leuk vind en dus ook zeker handhaaf – ietsje verkeerd begrepen. Ik was reuze benieuwd naar de wijze (technisch) van het trainen op de zwemhiba en je zwemsnelheid richting je wereldrecord. Ik doel dus ook op bijv. je trainingsschema. 
Wil je kijken of je met deze toelichting nog iets kan/wil toevoegen? (En dan valt mij ook het jaartal 1995 op, dan was je al aardig wat jaartjes bezig met de Vijfkamp en waarschijnlijk niet meer de jongste en dus minder explosief voor zo’n korte afstand.?)
"Zwem technisch is er in al die jaren niet veel veranderd. Zat er altijd wel dichtbij maar net niet. Door een winter extra aandacht te besteden aan de start en acceleratie vermogen is het gelukt. Dat alles klopt tijdens een race komt dus niet zo vaak voor.
De jarenlange ervaring heeft natuurlijk ook zijn positieve effecten gehad op de wedstrijd voorbereiding, spanning en dosering."

  • WK 1992 Bremgarten 26.4 sec
  • Eigen bus gesponsord door LUMBL
  • Toen nog met O benen 1988
  • WK team 1988


Je hebt je carrière afgesloten op het MRC in Doorn. Totaal anders dan de periode daarvoor, of is er toch een bepaalde overeenkomst? Had je achteraf het liefst als adjudant op een sportgroep je laatste functie gedraaid of was het juist een tevreden afsluiting?
"Januari 2016 ben ik begonnen in Doorn. Eerst op TTW basis en op 1 november officieel geplaatst en adjudant geworden. Heel mijn militaire carrière ben ik al betrokken geweest bij de militair die niet inzetbaar was voor de sportles. SMAT en later de SMR. Dus het was niet een hele bijzondere beslissing om te solliciteren op één van de eerste militaire sportfuncties op het MRC.
De neventaak, het begeleiden van de fysiek en mentaal gewonde militair sprak me ook aan. Het begeleiden van deze mensen om middels sport stappen te maken in hun revalidatie was leerzaam en heel mooi.
Het werk op het cluster Arbeidsrevalidatie is leerzaam en prachtig. Collega’s in een multidisciplinaire setting terug brengen naar werk is een dankbare klus. Mijn rugzak gevuld bij diverse opleidingen en ervaringen op parate sportgroepen hebben mij daarbij geholpen.
Ik had heel graag als adjudant willen afsluiten op een grote sportgroep, maar daar was na drie jaar MRC geen plek. Achteraf gezien was het een prima keuze om mijn werkzaamheden in Doorn voort te zetten. Ik voelde me op mijn gemak en was blij met de bijdrage die ik heb kunnen leveren aan het herstel van vele collega’s."


Uit betrouwbare bron heb ik vernomen dat je je nu gaat storten op haptotherapie en yoga. Wanneer ga je daarmee starten en met welke klachten kunnen we een afspraak bij je boeken? Oh ja, waarom deze keus?
"Het cluster Arbeidsrevalidatie werkt multidisciplinair. Hier kwam ik in aanraking met haptonomie. Een vakgebied dat naar mijn mening perfect aansluit bij mijn ervaring als  trainer/coach van de 5 kampploeg         ( 13 jaar), waterpolo en hockey teams. Haptonomie gaat voor mij over alle reacties die plaats vinden in het lichaam door het direct contact met anderen, met de omgeving, de ruimte waarin je je bevindt en wat deze reacties met je doen of hebben gedaan.  Prima toe te passen tijdens Yoga of het begeleiden en coachen van mensen. Ik ben nu Haptonomisch Professional, wat wil zeggen dat ik haptonomie toepas in mijn werk als sportinstructeur, trainer/coach. Volgend jaar ga ik starten als Zzp’er, Sportieve begeleiding en coaching."

Publicatiedatum: 28 november 2022