Vrienden van het dienstvak LO&Sport
 

DE APPEL VALT NIET VER VAN DE LO&SPORTBOOM:
DEEL 3: EGBERT EN JORD RUIJGROK

Door Wil Maaswinkel

Egbert Ruigrok en zijn zoon Jord hebben zich laten strikken voor de serie "De appel valt niet ver van de LO&Sportboom". Ed Janssens maakte de redactie attent op dit koppel. De reactie op onze mail naar Egbert en Jord was snel en duidelijk: "we vinden het leuk om mee te doen".

Egbert heeft twee periodes bij het Korps Commandotroepen (KCT) gediend. Runt al sinds 1993 zijn eigenbedrijf "Greenadventures". Zijn outdoor-buitensport bedrijf is gevestigd in de sportaccommodatie van voormalig Vliegkamp Valkenburg in Katwijk maar zijn activiteiten vinden op veel mooie, ook buitenlandse, lokaties plaats.

Zijn zoon Jord begon met voetbal bij VVC in Nieuw Vennep. Volgde de Ajax Academy en werd in 2019 gecontracteerd door FC Utrecht. Inmiddels heeft hij zijn debuut in de Eerste Divisie gemaakt op de Vijverberg tegen De Graafschap.

Egbert, je werkte in twee verschillende periodes in de LO&Sport op de Engelbrecht van Nassaukazerne. Welke activiteiten zaten er in je pakket en wat was het meest op jouw lijf geschreven? Waren er grote verschillen (samenstelling LO&Sportgroep, activiteiten, aanpak op het KCT) tussen die twee periodes?
“Na mijn keuring heb ik direct een brief gestuurd (zo ging dat nog in die tijd) naar Heerlen met het verzoek om mijn dienstplicht te mogen vervullen bij het KCT te Roosendaal. Na de opleiding en een paar maandjes 104 Cotrcie ben ik overgestapt naar de sport. Een geweldige tijd in de toen nog dienstplichtige periode. Een periode met veel ludieke mensen, een heldere taak en duidelijke werkzaamheden. Interne opleidingen VO, ECO en parate Cie en daarnaast Pantserstorm, gevechtscursus KMS, KMA. Super lekker vol lesrooster, geen computer werk: gewoon 8 uur les op een dag en de nodige avond oefeningen.

Vanaf 1991 werden er wel wat meer producten ontwikkeld waar LO&S EVN een mooie rol in kon nemen. Met name op klim/GVA gebied en opleidingen Cordelet Vert. Maar ook MZV was iets waarin we bij het KCT een mooi product zagen.

In 1993 ben ik afgezwaaid als KVV-er, en dat was ook de periode dat de taakstelling langzaam veranderde (oprichting 108) en de dienstplicht ten einde liep. In 2000 kwam ik terug op ‘t honk en verbaasde mij in eerste instantie over het feit dat er gezegd werd dat het enorm druk was. Hierbij had ik het idee dat je dan vol zat met lessen maar dat aantal lessen deden we in mijn eerste periode met de helft van het personeel.

Later kwam ik er wel achter dat door met name het digitaal verantwoorden en ontwikkelen van producten een groot gedeelte van de tijd opgeslokt werd.

In de basis, AMO en ECO, was er niet veel veranderd. Wel was er de VCO bij gekomen waar veel specialistisch werk gedaan moest worden. Ook de veranderde taakstelling had invloed op de invulling van onze taak. Wat mij ook opviel was de enorme professionaliteit die er heerste binnen het korps. Je merkte duidelijk dat het ergens om ging. Cie-en kregen hun eigen sportinstructeur (in mijn geval 105 Cotrcie) en je was deel in het ontwikkelen van training programma’s en ging mee op trainingen. (Jungle training Belize, Vrije val springen Arizona, Blackwater, enz.) Een mooie tijd waarbij je als sport merkte dat je echt betekenis had voor de eenheid.”

Egbert, je runt al vanaf 1993 je eigen “Greenadventures“. Kun je daarover wat vertellen? Zijn er nog lessen waar ook de LO&Sport zijn voordeel mee kan doen?
Als Green Adventures probeer ik koers te houden en me niet teveel te laten beïnvloeden door bepaalde trends. Begin jaren 90 zijn we net als zovelen begonnen in de Ardennen en Duitse Eifel maar al snel werd duidelijk dat deze gebieden vol stroomden en als je nog geen eigen terrein had je het moeilijk zou krijgen. Ook merkte ik dat bedrijven deze activiteiten wilden voor het personeel maar dat ze graag in de buurt wilden blijven, een dagdeel wat doen en daarna wat eten en drinken. Met deze wetenschap zijn we dit dus in de Randstad gaan doen. Eigenlijk was dit de grootste verandering. Na ongeveer 15 jaar een outdoor park gehad te hebben op Duinrell was het 3 jaar geleden niet meer mogelijk daar verder te gaan. Maar omdat ik ook al veel op het strand deed, is de focus daar meer op komen te liggen. Tevens gebruik ik outdoor als metafoor bij trainingen maar ook dit is iets wat ik eigenlijk altijd heb gedaan. In Katwijk beheer ik nu al weer drie jaar de oude sportaccomodatie van het voormalige Vliegkamp Valkenburg. Hier kunnen groepen op een bijzondere locatie vergaderen en dit tevens koppelen aan team opdrachten. Verder train ik hier mensen die specifiek willen trainen voor b.v. Mudmasters of zich willen voorbereiden op de opleiding geuniformeerde beroepen of intesten politie/defensie/brandweer.

Ik heb de bewuste keuze gemaakt niet te groot te worden en me te focussen op het meedenken met de klant. Service gerichtheid, flexibiliteit en blijven wie je bent, zijn voor mij de kernwaarden.”

Egbert, wanneer kreeg je door dat Jord talentvol was? Zie je eigenschappen van jezelf of zijn moeder terug bij Jord? Jord wordt beschreven als een atletische keeper die goed kan mee voetballen, wanneer heeft hij gekozen voor de specialisatie keeper en heb je daarin een rol gespeeld?

“Als ouders rol je eigenlijk vanzelf in de rol van topsport ouder. Je kind wordt gescout en aangenomen bij een BVO, waar je uiteraard trots op bent en een kans die je het kind gunt. Maar eigenlijk weet je totaal niet waar je in verzeilt raakt. Dus het van te voren bespreken van bepaalde dilemma’s om deze keuze te maken, is eigenlijk niet aan de orde.

Tussendoor kom je uiteraard wel bepaalde momenten tegen waarbij je als ouder moet monitoren of het het allemaal wel waard is. In een wereld waar geld en macht een grote rol speelt, komen er wel eens situaties voor die over je eigen morele pedagogische grenzen gaan. Belangrijk, en tevens moeilijk, is dat je moet proberen uit de emotie te blijven en moet blijven monitoren of het kind het nog leuk en de moeite waard vind. De voetbalwereld is hard en niet te vergelijken met iedere andere tak van sport, en Ajax is daarbij de overtreffende trap. Met alles wat het kind daar meemaakt leg je wel een basis in mentaal opzicht. Als je ziet wat hij in die tien jaar heeft meegemaakt dan is dat wel iets wat je gedurende de rest van je leven meeneemt.”

Jord, heb je nog andere sporten beoefend dan voetbal? Je hebt ervaringen bij VVC , AJAX, Oranje Jeugd en nu FC Utrecht, kan je daarover wat vertellen? Waar is je specialisatie als keeper begonnen en hoe was dat georganiseerd bij de diverse clubs?
“Ik heb naast voetbal ook nog judo en tennis beoefend. Dat heeft mij qua coördinatie en individuele sportmentaliteit heel goed gedaan. Vooral judo heeft mij heel veel opgeleverd, lessen in stabiliteit en vallen/opstaan zijn dingen die ik nog steeds elke dag gebruik en waarin ik, op mijn leeftijdsgenoten, al heel vroeg een voorsprong had. Ik ben gestart bij FC VVC en ben vrijwel meteen gestart met keepen. Bij deze club heb ik kennis gemaakt met het spelletje, een spelletje wat ik in eerste instantie helemaal niet leuk vond. Na ongeveer een half jaar voetballen in de F1 van VVC begon ik met meetrainen bij Ajax. Dit was voor elke jongen een droom en ik vond al heel snel een bepaalde drive om de top te halen. In mijn volgende jaren bij Ajax heb ik heel veel hoogte- en dieptepunten gekend. Van buitenlandse toernooien tot op de bank zitten. Een van de hoogtepunten was natuurlijk mijn plek in de selectie van de Oranje jeugd. Dit gaf mij een kans om me op internationaal niveau te meten met de beste spelers van mijn leeftijd. Waar er bij Ajax werd gehamerd op ontwikkeling en groei, lag de focus bij Oranje op resultaat. Dit was een hele andere insteek en een hele andere manier van spelen.

Na tien jaar bij Ajax besloot ik om mijn geluk ergens anders te gaan zoeken. Kleine trips naar clubs als Aston Villa (Birmingham, Engeland) en Sassuolo (Italie) hebben mijn ontwikkeling in de lift gezet. Ik ben volwassener geworden en heb geleerd dat hard werken minstens zo belangrijk is als kwaliteit. Na deze avonturen sloot ik aan bij de selectie van FC Utrecht onder 19. Hier wist ik na een tijdje een contract binnen te slepen. Al snel trainde ik mee met het tweede elftal en mocht ik al een paar keer proeven aan de A-selectie. Begin dit jaar maakte ik mijn debuut in het betaalde voetbal. Helaas was De Graafschap (Doetinchem) net iets te sterk en werd er met 2-1 verloren. Echter, ik speelde een goede wedstrijd en kan tevreden terugkijken op mijn eerste minuten. Het gevoel van spelen in een vol stadion gaf mij vleugels en het laat mij des te meer zien dat dit is wat ik wil en ik nog lang niet uitgevoetbalt ben!”

Jord, omschrijf jezelf eens. Wie is Jord Ruijgrok en wat typeert jou? Waar wordt je gelukkig van? Heb je karakter- of andere eigenschappen die je ook bij je vader of moeder terugziet? Wat is je ambitie en zijn je verwachtingen voor de toekomst?
Ik ben een jongen die twee kanten heeft. Ik kan af en toe heel erg lomp en impulsief zijn, maar ik ben ook een denker. Ik zit vaak in mijn hoofd. Iets wat positief kan zijn, omdat ik alles analyseer en keuzes goed afweeg, maar dit is echter ook mijn valkuil. Soms ga ik te ver, zowel in het lompe als in het denken. Dit zijn dan ook eigenschappen waar mijn ouders mij af en toe in moeten afremmen en mij een duwtje in de juiste richting moeten geven. Mijn sport maakt mij gelukkig, maar ik hou ook van schrijven. Ik studeer nu journalistiek en dit is iets waar ik ook veel enthousiasme en energie uit haal. Het analyseren van situaties en mensen heb ik van mijn moeder. Zij is hier heel erg goed in en het is iets waar ik mijzelf in herken. Veel gekke eigenschappen heb ik van mijn vader. De humor, bepaald gedrag en de kijk op mijn sport. De eigenschap die er het meest uitspringt is de ‘’over mijn lijk’’ mentaliteit. Deze heb ik denk ik van beide ouders overgenomen. Van jongs af aan wordt er al ingestampt dat opgeven geen optie is en dat je alles geeft, maakt niet uit wat er gebeurd. Don’t stop when you’re tired, stop when you’re done! Dat is de regel! Hierdoor is mijn ambitie ook eindeloos. Het enige wat telt is dat ik alles uit mijn leven haal. Wat de toekomst brengt weet ik niet, ik hoop succes. Maar wat er ook gebeurt, ik haal alles uit de kansen die ik krijg en ga voor het hoogst haalbare!”


Publicatiedatum: 06 maart 2020