Vrienden van het dienstvak LO&Sport
 

DAMES AAN DE TOP

Door Léonie van Lamsweerde
Renate en Esther in de koffiekamer van gebouw Y, Bernhardkazerne.

Twee topdames van de LO&Sportorganisatie en tevens ook nog de eerste vrouwelijke adjudanten binnen ons dienstvak. De één werkzaam binnen de LO&Sportorganisatie, de ander hier buiten.

Een middag met Aooi Renate van der Hoek, vers startend als OTB Noord en Aooi Esther Wijffels die vorig jaar april al bevorderd is en nu werkzaam op de KMA bij het IB-peloton. Wat beweegt hun, wat is hun stip aan de horizon, welke tips kunnen zij geven? Lees hieronder een mooi verslag in deze gekke Covid19 tijd.

Je bent nu AOOI, was dit je stip op de horizon?

Renate: “Nee, eigenlijk niet. Niet bewust ieder geval, toen ik binnenkwam als sergeant ben ik eigenlijk er doorheen gerold. Gaande weg heb ik geleerd en mezelf ontwikkeld waardoor er nieuwe mogelijkheden zijn gekomen. Daarnaast heb ik ze ook zelf gecreëerd”.

Esther: “Voor mij wel, ten minste toen ik in dienst kwam (1989) was het voorbestemd. Er werd toen gezegd “u gaat met 55 de dienst verlaten als adjudant”, dat was nu eenmaal je weg als onderofficier. Gaandeweg veel ontwikkelingen met veel reorganisaties waardoor het moeilijker werd en je langer in dienst moet blijven. De plaatsen waren beperkt en de piramide was debet. Uiteindelijk kom je op een punt in je eigen loopbaan en dan vraag je jezelf af “wat wil ik nog”? Nog negen jaar planner blijven of mijn werkveld verruimen voor bevordering. AOOI was het doel, maar een leuk functie zoeken stond bovenaan het lijstje. Die is voor mij op mijn pad buiten de LO&Sportorganisatie gekomen. Ik zou bijvoorbeeld niet voor een minder leuke AOOI functie de LO&Sportorganisatie hebben verlaten”.

Renate, Hoe kom je op een OTB stoel?

“Gesolliciteerd, veel voorbereidingen gedaan met hulp van mijn mentor AOOI Machielse. Na een goed gesprek met een collega werd ik meer bewust van de stoel als OTB. Zelf veel over nagedacht, kan ik dit, wil ik dit, etc. Ik heb ook met veel collega’s contact gehad, wat is mooi aan de functie en wat is de uitdaging, maar ook wat zijn de minder briljante facetten? Vervolgens bekeken wat het traject is om het te worden, het is zeker niet aan komen waaien.

Voor mij is het een mooie carrièrestap, waarbij ik veel kan leren en mijzelf verder kan ontwikkelen”.

Renate tijdens de Military World Games 2019 Wuhan, China. Renate was daar ivm met haar nevenfunctie CSC member (CISM Sport Committee) / Technische jury van de military Pentathlon.

Esther hoe kom je op je functie bij het IBP?

“Sollicitatie, in eerste instantie om je heen kijken dan komt er iets op je pad. De connectie met de LO&Sportorganisatie blijft bestaan in deze functie, dat vond ik wel belangrijk. Omdat de functie op de KMA is vond ik het ook fijn omdat het dichtbij de sportgroep is waar ik mijn vorige functie heb gedraaid. Ik heb natuurlijk wel getwijfeld, maar ik ben uiteindelijk voor eigen kansen gegaan. Als het niet gelukt was, was het ook prima geweest. Het was geen alles of niets poging”.

Esther, je bent al enige tijd AOOI, wat kan je meegeven aan Renate?

“Ik hoef Renate geen tip te geven, zij bereidt zich goed voor en heeft weloverwogen een keuze gemaakt. Zij gaat er volledig voor, daar ben ik van overtuigd. Het belangrijkste is dat je jezelf blijft.

De stip op schouder maakt niet uit voor wat je doet, maar er komen wel wat meer verantwoordelijkheden bij kijken. Door de levenservaring en kennis opgedaan in de afgelopen jaren is de ‘stip’ ook een bevestiging. Mensen kijken stiekem toch anders naar je, er is een bepaald verwachtingspatroon. Soms kritischer, maar je hebt ten slotte een voorbeeldfunctie”.

Renate, merk jij al een verschil nu als AOOI ten opzichte van je vorige rang?

“Ik ga mee met het antwoord van Esther, die stip op de schouder maakt echt niet uit. Het gaat uiteindelijk om je eigen gedrag en handelen op de werkvloer”.

Vijfkamptoppers gezusterlijk naast elkaar

Allebei aan de top gezeten in de Vijfkamp, hoe kijken jullie hierop terug?

Renate: “Fantastische tijd, heel grote meerwaarde. Je word een ander mens, niet alleen fysiek maar ook mentaal word je sterker. Je maakt een hoop nieuwe contacten en er ontstaat een bijzondere sfeer. Ik heb daarom zeker nooit spijt gehad, ik zou het zo weer doen.

Als ik iets kan meegeven aan nieuwen leden van het vijfkamp team dan heeft het te maken met belasting vs belastbaarheid. Ik kwam uit de topsport atletiek, de zevenkamp en ben daarna verder gegaan met de militaire vijfkamp, de vijfkamp deed ik naast mijn functie als militair sportinstructeur. Altijd mee met de eenheid en fysiek bewegen, die belasting bij elkaar geeft dat het nu niet altijd even meer soepel gaat qua bewegen”.

Esther: “Ik heb het voor geen goud willen missen en zou het zo weer doen, ondanks de fysieke ongemakken die ik nu ervaar.

Wellicht had ik nu met de trainingen minder over gehouden dan toen. Ten minste dat hoop ik wel voor de vijfkampers nu. Het was inderdaad een zware belasting en een aanslag op het lichaam”.

Allebei op missie geweest, hoe heb je dat ervaren?

Renate: “Samen met Sgt1 Kim v Keulen op missie geweest naar Burundi, we hebben toen alles zelf gedaan qua regelen en voorbereidingen. Hierdoor heb ik heel veel geleerd van zowel de voorbereidingen, uitvoering met als het ‘toetje’ die de laatste week plaats vond in het buiten gebied (+/- 45 min rijden vanuit de hoofdstad Bujumbura).  We moesten een demonstratie geven tijdens de afsluiting van een lichting Burundese militairen die klaargestoomd waren voor de Missie AMISOM (AFRICA MISSION SOMALIA). Daarnaast moesten we ook nog een speech geven aan de CDS van Burundi, personeel van de Amerikaanse en Nederlandse ambassade, met daar omheen 1000 Burundese mannelijke militairen opgesteld (klaar gestoomd voor de missie AMISOM). Dat was toen erg spannend. Hoe we daar doorheen zijn gekomen, dat is wel echt een grote meerwaarde voor nu”.

Renate en sgt van Keulen in actie tijdens hun missie in Burundi.


Esther: “Bosnië, CIDW en Afghanistan. Van alle drie neem je wat mee, vooral de laatste heeft veel indruk gemaakt. Dan zie je hoe goed wij het hier als vrouwen bij defensie hebben. Tijdens de uitzending ben ik tegen veel ‘gender’ zaken aangelopen en dan ben je blij dat je wieg als vrouw hier heeft gestaan. De kracht van de meiden daar om het te willen veranderen is wel echt bijzonder, ik heb daar veel respect en bewondering voor. Die dames hebben al het 1 en ander doorgemaakt. Zij ondernemen dingen met gevaar voor eigen leven, de familie weet het vaak niet eens, het zijn pioniers!”.

Esther tijdens de RSM missie in Afghanistan

Wat wil je bereiken op je huidige fie?

Renate: “Ik zou het fijn vinden als ik de helpende hand kan zijn, ieder geval dat gevoel mag bereiken bij mijn collega’s. Het behoort bij mijn functie en dat betekend acceptatie in de functie. Mensen tot dienst kunnen zijn. Ik heb niet alle wijsheid maar ik kan wel verbinden. Ik wil dan ook SA (Situation Awareness) van de omgeving, wat er leeft. En daardoor meedenken en misschien een brug leggen”.

Esther: “Ik wil graag van meerwaarde zijn voor de cadetten in het IBP irt hun herstel en competentieontwikkeling. De cadetten staan bij mij centraal, ik ben er voor de randvoorwaarden zodat zij snel met hun opleiding verder kunnen, ze moeten altijd bij mij aan kunnen aankloppen”.

Vrouw binnen de LO&Sportorganisatie blijven toch een minderheid? Hoe heb je dit ervaren in de jaren?

Renate: “De wereld 25 jaar geleden stak anders in elkaar dan vandaag de dag, ik heb toch wel gekke dingen meegemaakt. Dat heeft waarschijnlijk te maken dat men moet wennen aan vrouwen in bepaalde posities. Het vergt van beide partijen energie: de een moet wennen en de ander dient begrip te hebben voor het feit dat men er ook aan moet wennen. Met geduld en standvastigheid kom je een heel eind”!

Esther: “Ik was in mijn beginjaren de enige vrouw in de sportgroep. En werd zeer kritisch bekeken in die macho wereld, binnen maar ook buiten de sportorganisatie. De vrouwelijke invloed werd meestal pas gewaardeerd als je weer was vertrokken naar een andere sportgroep en ze weer alleen met “kerels” onder elkaar waren.
Er is een groot verschil met het starten van mijn loopbaan en hoe de vrouw nu binnen defensie nu binnenkomt. Vrouwen bij defensie hebben zich inmiddels wel bewezen en zijn geaccepteerd. Uit diverse onderzoeken blijkt dat diversiteit heel gezond is voor een bedrijf, dus zeker ook voor defensie”.

Esther als allereerste dame in de hoogste rang van de onderofficieren, geflankeerd door de eerste vrouwelijke officieren: Léonie van Lamsweerde en Ita Gunnink.


Hoe zijn jullie in eerste instantie bij de LO&Sportorganisatie gekomen?

Renate: “Direct na het CIOS, was ik er ‘klaar mee’. Ik had een studieschuld omdat ik het CIOS zelf heb moeten betalen. Toen bedacht ik: Weet je wat, ik solliciteer bij de Marine, stap op een schip, vaar de wereld over (wilde heel graag reizen) en verdien gelijktijdig geld om mijn studieschuld af te betalen.

Echter bij een voorlichtingsronde, kwam ik een oude afgestompte Marinier tegen en die ging volledig uit zijn pan toen hij hoorde dat ik sportinstructeur wilde worden bij de Marine. Zijn letterlijke tekst was: “Sportinstructeurs bij de Marine zijn Mariniers en Mariniers dat zijn mannen!” Bedankt voor de info, hier ben ik niet zo heel erg welkom, ik ga even verder zoeken

Vervolgens ben ik naar de overkant van de straat gelopen naar de KL Banenwinkel om daar te horen dat de LO&S ORG gevuld was maar er was wel zicht op uitstroom van de dienstplichtige LO&S instructeurs. Toen werd het de artillerie,

Vanaf het moment van de AMO in 1995 te Oirschot, heb ik geprobeerd over te stappen. Echter mijn groepscommandant zei na twee weken, kappen me die ‘onzin’ dat gaat niet gebeuren.

Vervolgens kwam ik in de FO bedienaars M-109, daar kwam ik de toenmalige overste Rommelse tegen. Hij heeft toen geprobeerd om mij LO&S instructeur op de LBO (’t Harde) te maken i.v.m. tekort aan LO&S personeel. Niet gelukt.

Geplaatst bij 11 AFDRA vanaf toen heb ik regelmatig contact gehad met de LO&S ORG, daarnaast was mijn toenmalige PC echt behulpzaam om mij bij de LO&S te krijgen.

Vanuit 11 AFDRA werd ik naar de MEGA-festatie gestuurd, waar ik Esther heb ontmoet en gesproken (even later kwam ik bij Esther in de militaire vijfkampploeg)”.

Esther:“Ik kwam in 1989 in dienst via de vader van een kamergenoot die bij de Luchtmacht werkte, maar de Luchtmacht had op dat moment geen vacatures binnen de sport. Toen heb ik gesolliciteerd bij de Marine en de Landmacht. Dat werd dus Landmacht! Eerst voor een BOT contract (Beroeps Onbepaalde Tijd), maar tijdens bij de sollicitatie werd het een KCV (Kort Contract Vrouwen) men wilde niet riskeren dat een vrouw de opleiding tot sportinstructeur niet haalt of te wel, ik moest me eerst maar eens bewijzen. Ik heb bij 64 dienstplichtigen jongens in de opleiding gezeten, ja het waren toen zeker andere tijden. Uiteindelijk na 2,5 jaar weer solliciteren en toen kon ik door voor een BOT contract en begon ik samen met o.a. Anthony Scheepers, Ruud Lenferink, Oscar Prins en Raffi Salvi aan de KMS.

Renate krijgt op traditionele wijze, maar met gepaste afstand, haar nieuwe rangonderscheidingstekens om.

Toevoeging 1: een kleine terugblik op de bevordering van Renate door sgt Sven Wicherson

Afgelopen Donderdag 30 April 2020 werd Renate op proef gesteld of ze wel adjudant waardig was.

De sport groep heeft voor haar een adjuvijfkamp georganiseerd. Zo werd ze op proef gesteld voor een veiligheid opdracht, juistheidwerpen, bewegingsbaan, punt 50 Schieten en Droogzwemmen.

Tijdens elk onderdeel kon ze haar adjudant strepen verdienen.

Na afloop hadden we op een gepaste afstand haar bevordering gedaan. Zo werd het GVT jasje over de stoel gedaan zodat de strepen gewisseld konden worden. Gevolgd door een ‘lange stok’ met bier over de strepen!


Esther na haar bevordering tot AOOI op de KMA.

Toevoeging 2: Bevordering Aooi Esther Wijffels

Op donderdag 11 april 2019 is onder toeziend oog van de collega’s sectie LO&Sport KMA, haar nieuwe collega’s van het IBP KMA en overige genodigden onze gewaardeerde collega Esther Wijffels bevorderd in de rang van Adjudant. Twee ‘CLSK officieren’, te weten haar oud leidinggevende majoor Verstegen en haar nieuwe leidinggevende Kapitein Robbers, hebben dit tafereel mogen voltrekken. Na een gezellig samenzijn in de koffiekamer nam de nieuwbakken Adjudant het woord en gaf ze o.a. aan het zeer pijnlijk te vinden dat ze onze LO&Sportorganisatie gaat verlaten, maar daarnaast ook met ontzettend veel motivatie aan de slag wil gaan bij het Individueel Begeleidingspeloton KMA.

Publicatiedatum: 01 juli 2020