AFSCHEID VAN BRUGT BERGSMA

Door Paul Lindeboom

De FLO-receptie van Brugt was al weer een paar maanden geleden ondanks de formele FLO-datum van 01 juli, maar een lange verlofperiode/vakantie en werkzaamheden in zijn 'nieuwe leven' zorgden ervoor dat het afscheidsinterview even op zich lieten wachten. 

Ik vermoed dat jij in het eerste deel van je leven, voordat je bij LO&Sport kwam, een begenadigd voetballer geweest bent. Kun je daar eens wat over vertellen? Ook hoe de weg der geleidelijkheid is verlopen, tenzij je direct als een groot talent te boek stond….
“ Een groot talent was ik niet. Een aantal keren is er contact geweest met een BVO, een aantal wedstrijden gespeeld voor het provincie elftal, maar uiteindelijk amateur gebleven en niet de stap naar het betaald voetbal kunnen maken. Ik ben begonnen met voetballen bij een kleine dorpsclub. Op mijn 16e werd ik gevraagd om bij WVF te komen spelen, een tweede klasser uit Zwolle. Na een aantal jaren promoveerden we naar de 1e klas zaterdag, toentertijd het hoogste niveau voor amateurvoetbal. Prachtige wedstrijden gespeeld, uitwedstrijden naar Spakenburg, DOVO, GVVV en uiteraard de wedstrijden tegen Flevo Boys waar Henk Buimer speelde. Henk en ik werkten beide op de sportgroep LTK. Vrijdagsmiddags was standaard onderling zaalvoetballen of kicken, als we dan op zaterdag tegen elkaar moesten spelen had je kans om de ander dusdanig te raken, dat hij de volgende dag niet kon spelen. Na deze periode heb ik nog vijf jaar bij hoofdklasser zondag ROHDA Raalte gespeeld. Na ROHDA, toen was ik 30 jaar, ben ik trainer geworden.
Voetbal en het vak LO&Sportinstructeur heb ik vanaf het begin altijd kunnen combineren. In die tijd was je overdag actief en kon je ‘s avonds actief zijn de het voetbal. Dit veranderde in de jaren negentig, de LO&Sportinstructeur werd breder ingezet, meer groen, ondersteunend in oefeningen en/of uitzendingen. Door veel energie, tijd, meedenkende collega’s en een goede thuisbasis kon ik al die jaren actief blijven in het voetbal. Uiteraard betekende dit dat je erg lange dagen maakte. Tijdens klimoefeningen in Limburg of Siedlunghausen reed ik waar mogelijk naar huis om te kunnen trainen. Dank aan die collega’s (LO&Sportorganisatie) die dit mogelijk hebben gemaakt."

Ik neem aan dat hierna je CIOS-periode aan brak, waarbij je o.a. Jan-Piet Bosma en Foppe de Haan tegen kwam. Maar weet je, vertel daar zelf maar wat over!
“Foppe is twee jaar mijn voetbaldocent geweest. Je kon in die jaren op het CIOS je Oefenmeester 1, later TC1- en nu UEFA A-, diploma halen. Mooie jaren waren dat. De voetbalklas bestond uit allemaal spelers die in de top van het amateurvoetbal speelden. De lessen waren daardoor voetbaltrainingen op hoog niveau. Ik heb veel van Foppe geleerd. Wat had die man kennis van trainen, keuze in oefenstof om een speelwijze in te slijpen en de kennis / vaardigheid om spelers te ontwikkelen. Foppe, maar ook Henk Heisink (in die tijd atletiek leraar op het CIOS), vormden voor een groot gedeelte de basis voor de succes jaren van SC Heerenveen. In de periode dat ik actief was bij SC Heerenveen kwam ik Foppe weer tegen. Hij ondersteunde/adviseerde de hoofdopleidingen en jeugdtrainers. Ondanks zijn leeftijd was hij nog super gedreven. Jan Piet zat een jaargang voor mij op het CIOS, in die tijd dus onbekenden voor elkaar."

Wat herinner jij je van Brugt Bergsma in zijn eerste functie als LO&Sportinstructeur?
"Mijn startfunctie was op de LTK, waar ik april 1986 werd geplaatst. Elnt Ruben Driever de cdt, Adj Jan van het Veer, Smi Feike Greidanus en de Sgt’n 1 Hans Westerduin en Anton Koteris. Een sportgroep van 18 personen, iedere instructeur was in zijn sport actief op een hoog niveau. Voetballers, volleyballers, hockeyers of judoka’s, veel variatie binnen de sportgroep. Al snel kwam ik erachter dat dit vak perfect bij mij paste. Anton Koteris was mijn cluster hoofd. Van hem heb ik veel geleerd. Anton kwam altijd met de vraag waarom ik de les op deze manier had gegeven, en of ik mijn doelstelling wel had gehaald, zo ja waardoor kwam dit? Uiteindelijk vormt je dit. Vele jaren later heette het reflecteren, STARR, etc. Het aantal leerlingen waar we toentertijd les aan gaven, was dusdanig dat je met meerdere instructeurs op les stond. Je kreeg veelal veel leerlingen mee waardoor het organiseren en je creativiteit behoorlijk op de proef werden gesteld om uiteindelijk je les doel te halen. Als beginnend instructeur werd je direct ingezet om volledig mee te draaien in het lesrooster. Maar de vrijheid in keuze van lesinhoud was in die tijd prachtig. Dat maakte het ook leuk. We gaven 4 blokuren per dag, alleen de vrijdagmiddag waren er geen lessen gepland, tijd voor onderhoud maar vaak werd het kicken of partijtjes zaalvoetbal vier tegen vier. Met meer konden we ook niet spelen qua ruimte door de kleine zaaltjes, maar hadden we ook niet nodig. Tijdens deze activiteiten werden de messen behoorlijk geslepen, verliezen was geen optie want de verliezers haalden de snacks voor bij de WAB erna. De WAB was dusdanig gezellig dat ik meerdere keren na zessen naar huis ging."

Hoe kijk je terug op je laatste functies op de PMK, JWF en JPK waarin je meer in leidinggevende functies terecht kwam?
"Uiteindelijk groei je naar deze functies toe. Het geven van een sportles blijft uiteindelijk datgene wat je mooi vond, daar ligt je passie, maar door leeftijd en rang kom je in een andere fase van je loopbaan. In deze fase van je loopbaan gaan jouw ervaring, kennis en vaardigheden belangrijk worden om instructeurs te helpen in hun ontwikkeling. Dit verwachten ze ook van je. Leidinggevende functies zijn niet te onderschatten. Dat heb ik zeker ervaren in de periode dat ik adjudant was. Immers, jij bent degene die op alles een antwoord heeft, een oplossing aandraagt of sturing geeft aan processen op de sportgroep."

Brugt geeft leiding aan de LO&Sportgroep JPK

In de periode als LO&Sportinstructeur ben je ook (part-time) als voetbaltrainer werkzaam geweest? Hoe kijk je op die carrière terug en misschien ook nog wel vooruit?
"In 2003 werd ik door PEC Zwolle benaderd om het A1 elftal (nu O19) te trainen. De trainingen waren om 16.30 uur, afstand ‘t-Harde Zwolle twintig minuten dus door werktijd verschuiven kon dit prima combineren. PEC speelde in die tijd eerste divisie, de club stond er toentertijd geheel anders voor. Financieel hadden ze het lastig maar kregen het wel voor elkaar om mee te spelen in de top van de divisie. Naast het trainer zijn van O19 maakte ik voor de hoofdtrainer wedstrijd analyses. Ook erg interessant en zeer leerzaam. Dat betekende wel dat je op vrijdagavond het hele land door reed om vervolgens ‘s avonds laat op flapovers de tegenstander te analyseren en de volgende ochtend de hoofdtrainer een kleine presentatie te geven over wat je gezien had. Door het netwerk kwam ik in 2008 in contact met SC Heerenveen. Mijn club. Mooier kon niet. Als jochie ging ik met mijn vader en ooms naar SC Heerenveen. Droomde je ervan om daar ooit te mogen spelen. En nu werd je gevraagd om er trainer te mogen zijn. In die zelfde week werd ik gebeld door Gert Heerkes, hoofdtrainer geworden bij Heracles Almelo, of ik in zijn staf kwam werken en de kracht trainingen voor mijn rekening wilde nemen. Echter, dat was een fulltime functie en bij SC Heerenveen kon ik het combineren alhoewel dat soms een onwerkbare situatie was. Zelfs door terug te gaan naar 20 uur defensie was het lastig. In de tien jaar betaald voetbal heb ik meerdere keren de mogelijkheid gehad om full time actief te worden in het voetbal, echter de onzekerheid die dat met zich meebrengt heeft er voor gezorgd dat ik die stap niet heb genomen.
Op dit moment ben ik hoofd Opleidingen bij mijn club WVF. Achteraf is alles makkelijk en vragen mensen mij ook regelmatig waarom ik die stap niet heb gemaakt. Ik heb er geen spijt van. Ik had immers een fantastische baan bij defensie waar ik in al die 39 jaar met veel plezier heb gewerkt."

Publicatiedatum: 18 juli 2022

Meer lezen over Brugt Bergsma?
Verslag van zijn Elfstedentocht
Brugt in aflevering 13 van De Pen