Vrienden van het dienstvak LO&Sport
 


HET ZIT EROP!!!!

Door: Wiljan van Vijfeijken

Geen toeval: zelfs in en onder water het LO&Sport-tenue aan!

Ik ben op 3-3-1979 als KVV-er opgekomen op de rijschool te Venlo. Ik moest chauffeur op de 1-tonner worden dus 8 weken rijlessen. Er werd ook gesport en mijn 1e sportinstructeur die ik daar tegenkwam was onze Levinus Houwen. Hij was een jonge sergeant toen en Vinus kneep me op zijn wijze netjes af.

Na plaatsing bij de 13 Paatcie in Oirschot was ik na 4 jaar rijp voor de KMS. Hier zat o.a. in mijn peloton de huidige adjudant naast de C: Fred Jansen. Ik ga geen details vertellen maar Fred en ik hadden veel lol samen. Tijdens het gnk deel van mijn opleiding te Hilversum werd ik door de Kap Nico Spreij voor het eerst geselecteerd voor het NMZ-team.
Met dit team waren we ongeveer 8 jaar eigenlijk niet te kloppen. Namen uit die periode waren o.a. Jeroen Mecking, Taco van de Velden, Marcel Valk, Mario Kanters en Fokke Zwart. Nico leerde me tactisch denken en dat resulteerde uiteindelijk in mijn optreden op het ‘WK five a side’ van 1989 in Nederland. We behaalden daar toen een zilveren medaille door in de finale van Brazilië te verliezen met 2-1. Ik speelde behoorlijk wat wedstrijden daar. Ik bleef uiteindelijk steken op 11 A-interlands. Hier ben ik nog steeds trots op.

Nadat ik klaar was met de KMS werd ik geplaatst bij 101 Tkbat te Soesterberg. Ik was Sgt Gnk-troepen en werd daar rechterhand van de dokter op de hulppost. Na een jaar werd ik gesommeerd om TS-ers op te gaan leiden op de Ernst Casimierkazerne te Roermond. Hier leerde ik Geert Suijlen en Fred Timmermans kennen. Twee mensen die nu nog altijd als vrienden in mijn leven rondlopen. Fred wat nadrukkelijker dan Geert. Na een leuke, leerzame fase in Roermond kreeg ik de mogelijkheid om IMME (Instructeur Militaire Motorvoertuigen en tevens Examinator) te worden. Ik zag dat wel zitten en zo gebeurde het. We zitten in 1987 en na het voltooien van de opleiding werd ik geplaatst op het Piroc als IMME op de lichte rups YPR 765/M113.(

Omdat ik in die periode mezelf redelijk ontwikkelde op (zaal)voetbal gebied bleef dat voor mensen niet onopgemerkt. Na het behalen van de krijgsmachttitel zaalvoetbal met het Piroc, kwam Smi Martin Kaas naar me toe en vroeg me of ik geen interesse had om horizontaal in te stromen als LO/S instructeur. Ik zei ja en ik mocht naar de 2-daagse keuring te Ossendrecht. Al snel kwam ik erachter dat ik een grote motor erin had zitten en mijn balgevoel klopte ook wel, maar atletiek en vooral zwemmen was toch een uitdaging voor me. Na deze selectie, waar Adj bd Huub van Gulik de leiding had, ging ik als laatste naar het OCLO te Ossendrecht.
De eerste 5 waren snel bekend maar de zesde persoon (max aantal plaatsen), daar moest men even over vergaderen. Gelukkig viel de keus op mij. De DF klas 1989 bestond uit Joep van Renswouw, Robert Wanders, Ronald Poulissen, Jeroen Kuiper, Rik van Trigt, Wilko Jansen, Peter Janssen en 2 kerels van de politie, te weten Mark Looijmans (heb ik nu nog steeds contact mee) en Jan de Boer.

DF klas 1989

Toeval was dat Overste Jan van den Dool toen aan zijn officiersopleiding begon in de G-klas en met ons op introductiebivak ging. Vooral Rik van Trigt heeft, nu nog, veel lol als hij terug denkt aan mijn kastsprongen tijdens onze Gymlessen. Instructeurs toen op het OCLO waren o.a. Elnt Hans van der Kaaden, Elnt Wim Roest, Smi Teun Vis en Smi Ko van de Griek. Als startend sportinstructeur werd ik geplaatst op de Chassékazerne te Breda. Smi Hennie Weeterings was daar mijn C. Hier leerde ik Sgt 1 Ron Kaag kennen en samen met hem heb ik veel plezier gehad. We waren beide voetbaldieren en dan vind je elkaar snel.

Het volgende hoofdstuk werd de KMS te Weert. Toen ik daar aankwam, waren o.a. Ronald Tielemans, Dick Kuiten, Ed Janssens, Maurice Hermans, Rob Fox, Jan Hermans, Ger van de Berg en Jac Simons daar de sportinstructeurs. Hier ging ik me verder ontwikkelen als sportinstructeur, zou later blijken. Paar namen van jonge onderofficieren die ik toen op heb mogen leiden zijn o.a. Ries Soree en Jan Stijger. Cordelet Jaune was de eerste cursus waar ik naar toe ging. Het product GVA deed zijn intrede en er moesten mensen opgeleid worden die de oefeningen in Lammersdorf en omgeving moesten gaan draaien. Ik wist dat ik me niet echt lekker voelde op hoogte maar dacht: ik zet me hier wel overheen. Toch prikte de cursusleider op het KCT (Piet Paul) hier al snel doorheen. Ik heb de complete cursus gedaan maar uiteindelijk had ik teveel angst om op hoogte onder tijdsdruk de juiste dingen snel te doen. Ik zakte en met een rotgevoel terug naar Weert. Het rotgevoel zakte snel en maakte plaats voor opluchting. Ik wist dat het niet mijn ding was en per slot van rekening had ik gruwelijk mijn best gedaan maar het lukte niet.

Duikweekend 17 jan 2004 KMS

Ik stak toen alle energie in het sportduiken wat toen als GVA product ook op de KMS ingevoerd werd. Zo geschiedde en ik werd uiteindelijk 3-ster-instructeur en leidde later als LDO vele duikweekenden in Le Lavandou te Frankrijk. (Zie foto hierboven.) De opleiding als hulpinstructeur GVA duiken bij de Genie in Hedel is een cursus die me als geen enkele andere is bijgebleven. Deze cursus deed ik samen met Ger van de Berg - die dikke kon echt duiken - en Jan Hermans. Met die twee heb ik daar veel geleerd en gelachen. Vooral de GVA duikweekenden in Zeeland waar wij als hulpinstructeurs mee moesten draaien met de genieduikers waren onvergetelijk. Met Ron Lippinkhof heb ik ooit een kerstfeest georganiseerd. Ik de kerstman en Ron het eland. Alle sportinstructeurs die er toen zaten waren er met hun vrouw. We hadden veel gratis eten geritseld (want dat was een competentie van mij) dus we konden met gesloten beurs een mooi feest in elkaar zetten. Zonder details maar god, wat hebben we gelachen.

De volgende plaatsing was Rijschool Venlo. Hier werd ik SM en had te maken met adj Wil Philippen. Veel van hem geleerd en met o.a. Jeffrey Bignell, Bart Dassen (de laatste dienstplichtige daar) en Maurice Houben hadden we daar in het begin een mooi team.

LO&Sportgroep Frederik Hendrikkazerne (Venlo)

Hier leerde ik Tae-Bo lessen geven want dat was rage in die tijd. De Helm van Limburg was altijd een fijn evenement om te organiseren en hier begon ik wielrennen leuk te vinden. Alle Alpencols heb ik later nog bedwongen. Afzien, maar ik genoot hier gruwelijk van. In 2001 wist ik dat de rijschool ging sluiten en ik werd overgeplaatst, wederom naar Weert. Ruud Dominicus was hier toen de C en hij ontving mij met open armen. Was een hele fijne man die personeel hoog in het vaandel had staan. Na Ruud kwam Ron Gits. Ik kende Ron tuurlijk allang als zaalvoetbaldier maar nu leerde ik Ron kennen als C van een vrij grote sportgroep waarin van alles gebeurde. Ron had een aparte kijk op e.e.a. en door hem gingen bij mij de laatste scherpe kantjes er vanaf. Ron leerde duiken bij mij, wat ie prachtig vond, en was voor mij een vorm van dankbaarheid naar hem toe.

SFOR 16 met Chantal de Geus-de Cock

In deze periode (2004) ging ik voor 6 maanden met SFOR 16 naar Bosnië en deed daar mijn ding samen met Chantal de Cock. Hier kan ik een boek over schrijven maar doe ik niet. Omdat Chantal en ik geen bevoegdheid Bergredder hadden, werden er in 3 korte periodes 3 verschillende bergredders ingevlogen. Jon Tak, Ron Kaag en Johan Sanders. Goh mannen, wat was ik blij met jullie. Is een mooie herinnering en hier veel vrienden aan over gehouden. Met Chantal veel meegemaakt maar bovenal, het belangrijkste, daar heel fijn met haar gewerkt.

We zijn in 2003 op teambuilding gegaan naar Werbomont wat eigenlijk niet meer mocht. Ron zei tegen mij: “We gaan gewoon en ik vang de klap wel op.” Ron stond kort voor zijn FLO en ze maakten hem de pis niet meer echt lauw. Dit is een onvergetelijke teambuilding geweest waar we ontzettend gesport hebben maar bovenal heel veel gezelligheid hadden. Stefan Allers, Rene van Stokkum, Fred Timmermans, Monique Eemsing, Roel Cuppen en Mike Becker om er paar te noemen. Vooral met Mike heb ik altijd een goede band gehad. In mijn 1e KMS periode werkte ik al met Mike samen. Mike was een heel slimme kerel maar tegelijk ook een beetje gezond gek. Niet iedereen snapte hem en dus kon ook niet iedereen met hem lachen. Nooit vergeet ik meer dat onze commandant toen, Hans van der Kaaden, mij vroeg of ik als Sint en Piet richting Siedlinghausen wilde rijden om daar de boys op te fleuren met een leuke onderbreking. Ze zaten met die feestdag daar en Hans vond dat ze recht hadden op vertier. Ik zei: “dat doe ik Hans, maar ik ga niet alleen. Ik neem Mike mee als Zwarte Piet.” Dat was deal en ik met Mike die kant op. Ik zal niet teveel opschrijven want het verhaal is al best lang aan het worden. Toon Berkers moest van de Sint een handstand doen. We wisten dat Toon niet de grootste atleet was onder de sportinstructeurs. Toon pleurde ook alle kanten op en er werd door iedereen gelachen alsof ze de loterij hadden gewonnen. Later moest er gewerkt worden en toen iedereen weg was, zagen Mike en ik iemand spierwit in de sneeuw staan. Wij naar buiten en bleek dat men Herold Dat vergeten was mee te nemen. Herold was net in dienst en men had gezegd dat ie moest wachten tot ie opgehaald werd. Als Mike en ik hem niet weg gebracht hadden, zou er nu nog een grote sneeuwpop in Siedlunghausen staan.(FOTO 7)

Wiljan op de voorgrond, met achter hem Mike Becker en uiterst rechts Stefan Allers.

Na Ron Gits kwam Leo Sannen. Samen met Berry van Moorsel werden we een goed drietal die alle taken die nodig waren om het buro goed te runnen onder elkaar verdeelden. Leo was een fijne, kundige, open-minded zijnde commandant. Ik speelde met het plan om een huis te bouwen in Thailand. Had met Leo al veel gesproken over hoe het leven in elkaar zit en we waren heel open richting elkaar. Hij maakte het voor mij mogelijk dat ik ouderschapsverlof, flexdagen en verlof bij elkaar mocht optellen en zo gebeurde het dat ik in 2006 met het gezin 7 maanden daar was en ons huis heb kunnen bouwen aldaar. Ben hem nu nog dankbaar dat hij mij dit gunde.

In 2007 lukte het me niet om bevorderd te worden tot Adjudant bij onze sportorganisatie. Dit was een grote teleurstelling voor me. Ik wist dat de beste personeelsfunctionaris jij zelf bent. Commandant KMS, kolonel Jac van Maaswaal, wist dat ik hier van baalde. Hij zei: “Wiljan, jij komt bij mij in de staf werken.” OTCO 3300 (de zoveelste organisatieshuffle was bezig) werd ingevuld en er kwam daar een adjudant VHZ/ondersteuner bij. Een regel- en ritselburo en mij op het lijf geschreven. Consequentie was wel dat het trainingpak uitging en het vlekkenpak weer aan.

Ik maakte van deze functie een ambassadeursstoel voor onze sportorganisatie. Ik had nu als adjudant staf veel invloed in vooral de verenigingen die op de KMS uitgebouwd moesten worden. Vooral duiken aan de Cote D’Azur is prachtig product geworden. Als LDO hier topweekenden gedraaid met een goed hotel, eten en vooral drinken. Veel mensen laten genieten van de duiksport en ik weet zeker dat vele KMS leerlingen en ook vaste staffers dit nooit meer vergeten. Hier vrienden voor het leven aan over gehouden. Ik heb 10 jaar deze mooie staffunctie mogen bekleden en nooit spijt van de overstap gehad. Ik zat op mijn plek en heb van alle commandanten heel veel vrijheid gekregen om zaken voor elkaar te krijgen voor de KMS. Per slot waren wij er voor om die jonge onderofficieren op te leiden.(

Tot slot: Ik heb een prachtige carrière gehad bij Defensie van 39 jaar. Als sportinstructeur heb ik 21 jaar met vele toppers mogen samenwerken. Maar eigenlijk waren dit 31 jaren omdat ik in mijn hart altijd LO/S man ben gebleven. Het heeft mij gevormd en gemaakt tot de man die ik nu ben, met al mijn goede en slechte eigenschappen. Ik heb veel namen genoemd omdat ik vind dat de tijd dan spreekt. Ik heb ook veel namen niet genoemd maar dat is om het verhaal toch binnen redelijke proporties te houden. Wil Paul Lindeboom niet pissed-off hebben.

Ik wil iedereen waar ik mee samen gewerkt heb, in welke hoedanigheid dan ook, hartelijk danken voor de steun en collegialiteit in vele verschillende werk-/privésituaties.

Rest mij om te zeggen…ciao en hopelijk tot weerziens!!!

Publicatiedatum: 31 juli 2017