Vrienden van het dienstvak LO&Sport
 

VIJFKAMP-HISTORIE BINNEN DE LANDMACHT
INTERVIEW ANDRÉ WIJNBERGER
THE LADIES ARE COMING!

Door André Wijnberger
André Wijnberger: vijfkampatleet, vijfkamptrainer en -coach, speaker, redacteur, interviewer, duizendpoot!

In de serie over de historie hebben we al drie artikelen aan deze fantastische tak van militaire sport gewijd met achtereenvolgens Leen Pfrommer, Peter Rommelse en Rob Jansen. Dan is het best wel vreemd jezelf in dit rijtje te plaatsen. In het kader van de komst van een vrouwenploeg onvermijdelijk, maar dat leest u vanzelf in onderstaand verhaal.  

Damestrainer
In de serie van de historie van de Militaire Vijfkamp ging er in 1990 een schokgolf door de ploeg heen, die tot dan toe alleen uit mannen bestond. Er zou een damesteam bij komen en Rob Jansen had bedacht dat ondergetekende daar wel trainer van kon worden. Door mijn late overstap van de Moderne Vijfkampploeg naar de MVK ploeg, was het duidelijk dat ik het daar niet tot de vaste selectie zou brengen. Een nieuwe uitdaging dus, want met ingang van 1991 zouden de dames ook aan het internationale circuit gaan deelnemen.

Selectie - en kennismakingsdagen
Voordat je echter een team op de been kunt brengen, heb je wel dames nodig en zo geschiedde het dat er heuse kennismakings- en selectiedagen werden gehouden. Dit gebeurde op verschillende plekken zoals in Oirschot en in Ede. Er werd een flyer gemaakt en actief bij de verschillende Krijgsmachtdelen geworven om deel te nemen. Uiteindelijk kwamen we tot een selectie van een zevental dames.

4 dames met beker v.l.n.r. Esther Wijffels, Shirley van Wijlen, Angelique van der Linden en Corina Knijnenburg

 Cultuurschok

Het was wel wennen geblazen, van tevoren hadden we als mannen bedacht dat we ons qua gedrag en vooral taalgebruik wel zouden moeten aanpassen, daar zaten we echter faliekant naast….. De dames deden vrolijk mee en soms zaten wij mannen met rode oortjes! In de eerste periode hadden we de van Essen/Kool/Bergansiuskazerne in Ede West als uitvalsbasis en wat heb ik daar vele gesprekken gevoerd met dames die in tranen waren. Veelal door liefdesperikelen, waar ik hier verder in het kader van de privacy niet verder op in kan gaan😉.

De sfeer binnen de ploeg werd er echter wel heel anders door en dit louter in positieve zin!

Als voorbeeld waren de mannen altijd bereid de dames te helpen tijdens de trainingen, vooral op de schietbaan en bij de zwemtrainingen. De aanpassingen bij het werpen (lichtere gewichten en kortere afstanden van de ringen) vroegen om separate trainingsmomenten.

Ook op de hindernisbaan waren er aanpassingen, die ook nu nog in gebruik zijn: opstapje voor de dames en het overslaan van een 4-tal hindernissen. Via allerlei kanalen, zoals bijvoorbeeld de Centrale Werkplaats Instructie middelen, kwamen we aan deze aangepaste hulpmiddelen. Ik kreeg gelukkig ook veel medewerking van mijn toenmalige C- LO&Sportgroep Ruud Makarawung, hetgeen ook veel vrijheid van handelen gaf. Ook de eenheid waar ik verantwoordelijk voor was, gaf veel steun, een prachtige tijd bij het 106Vbdbat! 

Daar kwamen ook regelmatig sportieve talenten vandaan, maar daarover later meer.

André moedigt samen met Renate van der Hoek ploeggenoot Angelique van der Linden aan op de hiba in Denemarken

Wedstrijden
Zoals eerder gezegd, de dames gingen ook mee naar (buitenlandse) wedstrijden en ook dat had soms veel voeten in de aarde. Op tijd voor het ontbijt komen, of überhaupt niet kunnen ontbijten van de stress: we hebben van alles meegemaakt, vooral in de beginperiode.

Uiteindelijk belandden we op het eerste Wereldkampioenschap in Noorwegen, Oslo om precies te zijn. Daar waar andere landen al een paar jaar bezig waren en veelal fulltime aan het sporten waren, deden we het als Nederlandse ploeg fantastisch. De eerste vier dames die ons land hierin vertegenwoordigden waren Yvonne Schroeder, Esther Wijffels, Ingrid Dijkhuis en Carmella van Woudenberg.

Yvonne en Esther (beiden nog steeds in actieve dienst) joegen met name de Scandinavische landen de stuipen op het lijf in sportieve zin. Zo won Yvonne met een heus Wereldrecord het handgranaat werpen met 146.9 punten en liet Esther zien hoe je de hindernissen zowel op het land, maar ook te water, het beste kon overwinnen, Daar scoorde zij de beste tijd en daardoor ook een Wereldrecord met een tijd van 32.4 seconden. In de totaalscore werd Esther in het individuele klassement tweede en de ploeg eindigde op een geweldige derde plaats. Een resultaat dat volgens mij daarna nooit meer is geëvenaard !

Wil Maaswinkel en André kijken op de schietbaan naar resultaten NL dames.

Verloop
Binnen de damesgroep was er helaas wel een enorm groot verloop en er zijn geen twee WK’s geweest waarin we met dezelfde 4 dames hebben deelgenomen. Dat geldt in ieder geval voor de periode dat ik trainer ben geweest, dit is van 1991 tot en met 1998, daarna heb ik nog 5 jaar samen met Jeroen Kuiper als trainer gefungeerd. Naast Esther waren Christine Hulst (geen zus van Jeroen Hulst) en Corina Knijnenburg- van Gelder ook behoorlijk constante atletes tussen 1992 en 1998. Esther scoorde daarbij vrijwel altijd rond de 5000 punten en was daardoor meestal kopvrouw van het team, Christine was meestal goed voor 4800 punten en Corina zat daar meestal vlak achter met 4700 punten. Dit zijn uiteraard allemaal getallen met de oude puntentellingen!

Werven
Vooral de eerste paar jaar bleven we actief werven en probeerden we middels clinics bijvoorbeeld tijdens Open KL dagen meer sportieve dames te werven. Dat ging soms heel goed en hadden we en ware vloedgolf aan nieuwe talenten, waarbij we soms van de stoel vielen van verbazing. Hoe kun je deze militaire topsport combineren met.......zware shag roken bijvoorbeeld??

U zult begrijpen dat dit dan ook meestal geen succes werd. Ook waren er dames die hun eigen sport wilden blijven beoefenen, maar bijvoorbeeld voetballen en MVK is geen gelukkige combi, waardoor er vaak blessures ontstaan. Ook hierin ligt een deel van de oorzaak van het verloop.

uit de oude doos, de resultaten van het 1e WK voor Dames in Oslo met twee Wereldrecords.

Slot
Voor mij persoonlijk een heel bijzondere periode , waarin er na 7 jaar dus een wijziging kwam, doordat ik dit samen met Jeroen Kuiper ben gaan doen.

Ik beloof u vast dat ik mijn best ga doen om ook hem te verleiden tot een interview. Een zekerheid die ik wel vast kan gaan geven dat vriend en collega Eric Hoek al heeft toegezegd aan een interview mee te willen werken. Net als Rob Jansen heeft Eric ook een enorme staat van dienst binnen de Nederlandse en internationale vijfkampwereld.

Publicatiedatum: 09 juni 2020

Alle verschenen artikelen in de serie over het ontstaan van de Militaire Vijfkamp:
- start   : de MVK op 1 dag
- deel 1 : het begin van de ZMV, interview met Leen Pfrommer
- deel 2 : ZMV in de periode '70 - '80, interview met Peter Rommelse
- deel 3 : de carrière van Rob Jansen
- deel 4 : de dames treden toe tot de Vijfkamp
- deel 5 : de carrière van Eric Hoek