In 2004 schreef ik, als redacteur in de redactieraad onder de bestierende leiding van hoofdredacteur Richard Wichhart een aantal artikelen voor de Zandloper, toen nog als glossy magazine op de deurmat, over de grote ontwikkelingen die onze bedrijfsapplicatie GOAL toen doormaakte. Illustere sportgerelateerde titels als ‘GOAL? Nee, afgekeurd’ en ‘GOAL, net naast’ omdat de oplevering weer eens uitgesteld werd.
Terug in de tijd
Klein stukje LO&Sport-geschiedenis. Tot 2005 werd GOAL, dé applicatie voor het plannen van sportlessen, instructeurs, accommodaties, steunverleningen en proefafnamen zoals MLV, op de sportgroepen op een stand-alone desktop computer bewerkt door de planner. Veelal in de rang van adjudant.
De sportinstructeur maakte de micro-planning op een andere stand-alone computer, waarvan er voor elke 4 instructeurs 1 computer aanwezig was, printte deze uit en de planner klopte dit weer over in GOAL. En aan het eind van de maand stuurden zij een diskette met alle productiecijfers naar Amersfoort, waar het geïmporteerd werd in GOAL Staf.
Blackberrie was marktleider op het gebied van digitale agenda’s. Smartphones waren er nog nauwelijks. Bijna prehistorie.
In een projectgroep o.l.v. Jeroen Velders zaten naast mij verder Fred Jansen en Levinus Houwen als vertegenwoordigers van de planners. GOAL werd door het commerciële bedrijf Inter Access gebouwd als netwerkapplicatie.
Leuk weetje. De projectleider van het bedrijf was Marco Muts, en zijn voor- en achternaam werd in zijn mailadres geschieden door een punt en @interaccess.nl. Voel je ‘m al. Marco Puntmuts.
Van Paars naar Kill
GOAL was in de beginjaren een eigen applicatie en slechts in gebruik bij de sportgroepen van de Landmacht. (Vandaar nog steeds de groene kleuren in menubalken.) Na goedkeuring door Nico Spreij was de KMA de eerste exotische gebruiker, de KLu volgde later en bij een aantal BMS’n werd het zelfs volledig in gebruik genomen. Samen met Carolien Burger (KLu) en Jaco Bras werd er zelfs een structuur bedacht dat de KLu eigen rapportages kon gebruiken. De KMAR en CZSK hebben GOAL later altijd slechts gebruikt om de DCP te registreren.
Flashback. Tussentijds heeft Staf OTCo meerdere pogingen ondernomen om GOAL de nek om te draaien, omdat alle opleidingscentra de applicatie MISOC gebruikten. Behalve LO&Sport.
Befaamd is de komst van de overste Seijkens met zijn gevolg en geladen pistool naar de Traditiekamer van gebouw Y. Type botte boer die besliste met een botte bijl. Maar ook een officier die een zekere angst inboezemde bij de onderdanen van Staf OTCo, en bij wie de status van BOE (Bijzondere Organisatorische Eenheid) een doorn in het oog was en daar graag verandering in wilde aanbrengen. Met GOAL voorop.
Een bevlogen presentatie van Jeroen Velders over de nadelen van MISOC en de voordelen van GOAL zorgde echter voor een losse flodder en het voortbestaan van GOAL.
In de loop der jaren daarna veranderde er veel. De HDP (Hoofd Directie Personeel) werd eigenaar van GOAL. Defensie maakte vele jaren van bezuinigingen door en eentje daarvan was alle applicaties die iets met planningen te maken had, onderbrengen in 1 defensiebreed pakket: de O&T-tooling. Een regiegroep beoordeelde e.e.a. op afstand en bepaalde de status. Vele applicaties werden direct om zeep geholpen, rond de 400. GOAL kreeg ook de status van KILL, maar met consolidatie. Wat betekende dat de functionaliteiten eerst aantoonbaar aanwezig moesten zijn in een andere applicatie. Samen met Michel van Dongen mochten wij hierover later met de regiegroep in discussie, maar al onze argumenten werden gepareerd met de kreet: “oh, dat zit al in de O&T-tooling”. (Een applicatie die wij niet kenden.) Achteraf bezien allemaal drogredenen want na het definitieve verdict werd de T-module voor onze eenheidstrainingen pas gebouwd. En kwam de “i” voor individueel trainen ook in de benaming.
Het einde nadert
Ik zit nu in een werkgroep o.l.v. Pim van den Nouwelant met verder Robert Mensink, Oscar Prins, Nathalie Oharek, Richard Sorée, Jacob Ensing en Tom ter Horst.
Na meerdere Teams-sessies had onze netwerkleverancier JIVC een beeld over onze wensen en werkwijze en hebben we de T-module in een eerste versie opgeleverd gekregen.
Zonder een mening over deze nieuwe applicatie te geven, gaat het hoe dan ook een cultuurshock worden. Logisch, als je voorgaande gelezen hebt en beseft dat GOAL tientallen jaren een onlosmakelijk onderdeel van onze LO&Sportorganisatie geweest is. Want ook in de jaren ’90 was GOAL al in bedrijf, zoals we in dit artikel met een interview van Frank Kist en een bijdrage van Rob Zimmermann kunnen lezen. En ook logisch, omdat GOAL een maatwerk applicatie was, speciaal voor ons gebouwd. In een defensiebrede applicatie zijn zelfs benamingen anders en krijg je meer wat andere nodig hebben en minder voor je eigen keuken. Door de KILL-status hebben we echter al ruim 8 jaar geen aanpassingen meer mogen doorvoeren, dus niet meer 100% afgestemd op de bedrijfsvoering bij de sportgroepen. Voor- en nadelen.
De komende maanden gaan leren hoe we de O&iT-tooling kunnen gaan werken. Maar dat GOAL diep in blessuretijd zit en dat we met spanning wachten op het eindsignaal van de scheids, dat mag duidelijk zijn.
Puur toeval. De redactie heeft Raymond Bernard aan de lijn over andere activiteiten (waarover je volgende week leest), geeft de reden op waarom er overdag geen bereikbaarheid was - er was de hele dag overleg van de werkgroep GOAL > O&iT-tooling - en aan het eind van het gesprek zegt Raymond: "maar hoorde ik jou nu net zeggen dat GOAL er uit gaat?" en pardoes valt een extra stukje geschiedenis in de schoot. Want tot dat moment was er geen andere kennis dan dat GOAL vanaf nul ontwikkeld werd onder de bezielende leiding van de toenmalige sectie Control o.l.v. Rob Zimmermann en Frank Kist.
"Eind jaren ‘80 werd de sportgroepen opgedragen om alle activiteiten van het LO/S-personeel in een urenregistratie-systeem te noteren. Dit format was - volgens mij - ontwikkeld in de LO/S-regio Oost o.l.v. Lkol Leen Pfrommer.
Het was wel een heel gedoe omdat alles tot in detail - dus minuten, uren en dagen - bijgehouden moest worden op papier door elke Sgt/Sm/Aoo, etc.
In deze periode was ik planner op de LO/Sportgroep Kolonel Palmkazerne. Aan mij de schone taak om al deze gegevens per week te totaliseren. Een karwei dat soms wel anderhalve dag per week in beslag nam vanwege het vele rekenwerk. Tegenwoordig zou dat met Excel een fluitje van een cent zijn geweest.
Gelukkig had ik een goede vriend die voor Rijkswaterstaat werkzaam was bij EDS, een automatiseringsbedrijf in Leidschendam. Die heb ik dan ook gevraagd of hij voor mij een programma kon schrijven waarbij ik alleen per persoon de cijfertjes hoefde over te nemen en de computer het rekenwerk te laten doen. Dat heeft hij gedaan en het programma geschreven in Cobol.
Aangezien mijn ex-partner toen via een PCprivé-project een computer mocht aanschaffen, heb ik toen die werkzaamheden thuis gedaan. In een halfuur waren de gegevens ingevoerd en na een kwartier rolden de totalen eruit.
De toenmalige C-LO/Sportgp Kol Palmkazerne heeft toen waarschijnlijk mooie sier gespeeld bij Regio- vergaderingen en waarschijnlijk heeft dit (mogelijk) meegespeeld in het ontwikkelen van het later ontwikkelde programma GOAL. Ik herkende daar wel wat overeenkomsten in.
Uiteraard heeft het bijhouden en zichtbaar maken van onze activiteiten er wel toe bijgedragen dat onze sportorganisatie bij de reorganisatie van de KL – midden jaren ’90 – als één van de weinige KL-eenheden er personeel bij kreeg, daar waar andere eenheden veel personeel moesten inleveren.
Het ging mij dus aan het hart toen ik dinsdagavond tijdens telefonisch contact met Paul Lindeboom hoorde dat GOAL op de schop gaat."
Publicatiedatum: 16 juni 2023