Vrienden van het dienstvak LO&Sport
 


HOE GROEN IS HET GRAS BIJ DE BUREN?
DEEL 5: JAN JOOSEN
Door Wil Maaswinkel

 

Mooi dat collega Jan Joosen de uitdaging aanneemt om mee te doen aan de rubriek "Hoe groen is het gras bij de buren". Belangrijkste doel van de rubriek is elkaar beter te leren kennen en van elkaar te leren. Voor Wil Maaswinkel was Jan een ideale kandidaat om dat hij zeer gevarieerde ervaringen heeft en momenteel bij een van de TGTF Fieldlabs werkzaam is!
Om wat structuur aan de rubriek te geven, stellen we deelnemers vragen. Als het verhaal leerzaam, leuk en niet te lang is past het in de rubriek. Hieronder leest u dat Jan daar prima in geslaagd is.

Niet beter of slechter
Om direct antwoordt te geven op de vraag “Hoe groen is het gras bij de buren?”, nou dat is ook heel mooi groen, het gras blijft groen, het bedrijf blijft groen en soms is de kleur een andere kleur groen maar het hoeft niet te insinueren dat het bij de buren beter of slechter is.
Natuurlijk heb je met andere omstandigheden, omgeving, collega’s en uitdagingen te maken. Dan is het de kunst om je daarvoor in te zetten, je ervaring te gebruiken en je verder te ontwikkelen want dat stopt nooit. En soms kun je dat meer of anders doen bij de “buren”.

De grootste groei en ontwikkelingen heb ik natuurlijk meegemaakt bij en door de LO&Sport organisatie. Ik ben op 31 Oktober 1983 opgekomen als KVV (Kort Verband Vrijwilliger) met een contract voor 6 jaar om LO&Sportinstructeur te worden. Ik had net het CIOS Sittard afgerond en wilde dus iets met mijn diploma gaan doen. Die zes jaar wilde ik gebruiken om mezelf te ontdekken/ontwikkelen/ontplooien om daarna het bedrijf van mijn vader over te nemen. Dat was althans het idee. Zoals je ziet is dat er niet helemaal van gekomen. Het militaire bedrijf, en met name de LO&Sport, gaf me zoveel mogelijkheden dat ik nu, bijna 40 jaar later, nog steeds actief ben.
Natuurlijk kan ik een hele mooie lijst opnoemen waar ik allemaal gewerkt heb en wat voor mooie functies ik heb mogen doen. Maar ik ben iemand die graag naar de toekomst kijkt en niet teveel in het verleden blijft hangen. Maar zonder geschiedenis geen toekomst.
Het belangrijkste is niet “waar je gewerkt hebt” maar wat heeft het werk, plaats of functie jou gebracht en wat heb jij bij gedragen? Omdat ik in een hele andere omgeving ging wonen dan ik was opgegroeid (van Brabant naar Gelderland) werden er al snel andere eisen aan mij gesteld.

Sterker worden
Dit is met het werk binnen defensie niet veel anders. Jezelf blijven uitdagen om je te ontwikkelen, ergens een bijdrage aan kunnen leveren, mooie of moeilijke uitdagingen niet uit de weg gaan: daar word je sterker van. Dit kan zowel binnen als buiten de LO&Sportorganisatie. Natuurlijk eerst als jonge LO&Sport instructeur binnen je eigen dienstvak. En in die fase wilde ik ook alleen maar in de LO&Sport organisatie werken. Maar defensie biedt ook zoveel mogelijkheden buiten de LO&Sport organisatie dat je daar gebruik van kunt maken.
In de rol van Instructeur,15 jaar in het luchtmobiele domein, Opleider (fantastische periode op de LO&Sportschool) en trainer van een trainingsburo wat ik 20 jaar heb gehad. Coach/Begeleider/Leider van jongere maar ook oudere collega’s o.a. tijdens mijn rol als stafadjudant. Trainingsdeskundige/ Leefstijlcoach bij de sectie TGTF en nu mijn laatste functie als Onderzoeker, Expert, Adviseur in de rol als fieldlabmanager TGTF bij de initiële opleiding van de Koninklijke Militaire School (KMS).
Elke rol vraagt iets anders van je en het is de kunst om die vaardigheden op te doen, te gaan doen in een omgeving die daar de mogelijkheden voor heeft.

De rubriek “Hoe groen is het gras bij de buren?”
Omdat ik de functie van Stafadjudant van de LO&Sport ambieerde, werd een functie buiten de LO&Sport vanzelfsprekend. De eerste functie als stafadjudant was als PC van een opleidingspeloton op de KMS. Dat was dus mijn eerste functie buiten de LO&Sport. Wat een uitdaging was dat. Buiten mijn comfortzone leiding geven aan een instructie peloton. Ervaren instructeurs die als vakman verder waren in het militaire domein dan dat ik dat was met mijn sportachtergrond. Maar dan komt alles samen wat je in al je functies voor kennis en ervaring hebt gedaan. Dat ga je gebruiken en jezelf weer verder ontwikkelen.

Stafadjudanten v.l.n.r. Jan Welling, Fred Jansen, Nico Spierenburg en Jan Joosen.

TGTF
Na mijn functie als stafadjudant van de LO&Sportorganisatie heb ik wederom gekozen voor een functie buiten de LO&Sport. Dicht tegen het sportdomein aan ging ik werken bij TGTF, TrainingGeneeskunde & TrainingsFysiologie.
Ook hier weer een prachtige werkomgeving en -omstandigheden die ik herkende van binnen de LO&Sportorganisatie. Is het daardoor groener? Nee, maar ook niet minder groen. Het zijn de omstandigheden waar je voor kiest en waar je een bijdrage aan hebt. En een bijdrage kunnen leveren aan het militaire vermogen in elke rol maakt de omgeving mooi. Geeft je voldoening in je werk en stelt je in staat om jezelf te ontwikkelen.
Ik zal mijn militaire loopbaan afsluiten buiten de LO&Sportorganisatie. Een organisatie die gemaakt wordt door mensen die vanuit een passie, vakmanschap maar vooral ook hart voor de organisatie is groot geworden.
Zoals bij zoveel collega’s binnen en buiten de LO&Sportorganisatie, binnen en buiten defensie blijft mijn LO&Sport hart kloppen.

Testleider TGTF

Publicatiedatum: 20 mei 2022

In de serie Groener Gras verschenen eerder al de volgende artikelen:
aflevering 00 : de kick-off
aflevering 01 : Arjan Kreeft
aflevering 02 : Lieuwe Wobbema
aflevering 03 : Johan Veenstra
aflevering 04 : Joost de Jong