Ronald Hagènus is nog steeds een trouwe bezoeker van de Dienstvakdag - zijn trots op onze organisatie blijkt wel uit de 3 foto's met LO&Sport baret hierboven -, en heeft überhaupt een warme band met de LO&Sportorganisatie gehouden. Warm is sowieso een woord wat oppopt als ik aan Ronald denk, want ik herinner mij de zeer persoonlijke gedichten die hij opstelde wanneer iemand van zijn personeel uit onze organisatie vertrok. Persoonlijk was hij voor mij belangrijk, want verantwoordelijk voor mijn versnelde bevordering i.h.k.v. gelijkheidsbeginsel. Gelukkig voor vele is Ronald nog steeds actief als defensiemedewerker, zo bleek op de laatste DVD en waarmee het idee voor het onderstaande interview ontstond.
Klopt mijn geheugen dat de jongste versie van Ronald Hagènus een turner was?
“Nee, dat klopt niet. Ik ben altijd voetballer geweest en later overgestapt naar volleybal.
Als voetballer was ik een type Johan Neeskens was (veel inzet en weinig techniek :-)) maar ik ben in het 1e jaar van de ALO met voetballen gestopt omdat de vele blessures niet zo handig waren. Ik moest juist extra turnlessen nemen om het 1e jaar goed door te komen.
In het voetbal moest ik het echt van mijn doorzettingsvermogen hebben, echt talent ontbrak. Ik heb het ooit een keer tot het tweede elftal geschopt maar bij die vereniging hadden ze slechts 3 teams. Denk bij mij dus niet aan FC Groningen of hoge amateurverenigingen.
In latere tijd ben ik nog wel gaan volleyballen, omdat mijn oudste zoon dat ook deed. Van meegaan om te kijken en aan te moedigen, kwam dus meer. Ben zelfs nog voorzitter van die vereniging geweest”
Wat kun jij je nog herinneren van Ronald Hagènus op het CIOS of de ALO? Had je die opleiding overigens vooraf al heel lang als wens?
“Ik ben geboren en getogen in Groningen en daar ook de ALO gevolgd en kon daardoor gewoon thuis wonen, in tegenstelling tot veel van mijn medestudenten die vaak op kamers woonden. Meestal was ik wel aan het einde van de tentamenweek in de studentensociëteit Mesacosa te vinden om even flink door te zakken.
Ik wilde toen ik op de MAVO zat al gymnastiekleraar worden, vooral doordat ik daar een hele fijne gymnastiekleraar als voorbeeld had. De directeur van de MAVO wilde mij naar de HEAO sturen omdat hij vond dat dit toch beter bij mij paste, maar aangezien ik toch gymnastiekleraar in mijn hoofd had, heeft mijn vader geregeld dat ik toch naar de HAVO ging. Wellicht had die directeur van de MAVO toch gelijk omdat ik later nog sociale bedrijfskunde ben gaan studeren.
In 5-HAVO heb ik bij de dienstplicht keuring aangegeven naar de commando’s te willen maar toen ik werd aangenomen op de ALO heb ik toch daar voor gekozen.”
Hoe denk je terug aan je allereerste functie als LO&Sportinstructeur in Assen en je allerleukste functie als Commandant?
“Ik ben na de opleiding aan de ALO in Groningen direct getrouwd en op 8 juli 1980 als dienstplichtige in Hilversum opgekomen. Daar heb ik de AMO gevolgd, samen met o.a. Henk Stuut waarmee ik ook altijd vanaf Groningen op zondagavond in de trein zat. In Hilversum aangekomen dronken we dan meestal even iets in Café Moeke die tegenover de kazerne Hollandse Rading was en steeds is gelegen.
Eind augustus 1980 hadden we de AMO afgerond en werd de hele groep overgeplaatst naar het OCLO in Ossendrecht voor de vakspecifieke opleiding tot LO&Sportinstructeur. Op zondagavond vanuit Groningen al vroeg in de trein naar Bergen op Zoom, om vervolgens daar in de 3-tonner te stappen richting Ossendrecht. Een hele reis!!
Kap Teun Minke werd op het OCLO onze pelotonscommandant. Lessen organisatieleer en parcours militair van de legendarische Frits Oldenburger. Vakdidaktiek van Rob Zimmermann, et cetera. Leuke maanden, alleen een beetje ver weg!
Op 1 november 1980 werd ik, omdat ik getrouwd was en in Groningen woonde, gelukkig met voorkeursbehandeling als LO&Sport-instructeur geplaatst op de JWF-kazerne. Kap Jan Pasman was daar Rayon LO&Sport-officier tevens C-LO&Sportgroep. In de praktijk was (wijlen) owi Harry Overdijk als planner daar vaak het aanspreekpunt. Iemand die altijd erg vaardig en vaak winnaar was van (kleine) spelletjes. Een prachtige tijd! In die periode werden in Assen de Unifil VN militairen voor Libanon opgeleid waar je als LO&Sportinstructeur ook al een zeer goede band mee had. Dit naast de militairen van 42 Painfbrig. Je kwam (toen ook al) veel bij de eenheden op de stoep, tijdens de werkuren maar ook daarbuiten in de aparte compagniesbarren die je toen nog had.
De LO&Sportgroep JWF-kazerne was erg hecht (Jan Pasman, Harry Overdijk, Hemmo Kerkhof, Klaas Holt, Hans Leutscher, etc.), niet alleen tijdens het werk maar ook daarbuiten gingen we regelmatig naar de OO-mess, een borrel drinken of samen naar het kerstdiner. Echt gezellig. Ik leerde veel, vakinhoudelijk maar ook in de communicatie. Regelmatig waren er discussies over leerdoelen en de normen op de leskaarten.
Ik solliciteerde in die periode natuurlijk ook voor een functie als gymnastiekleraar voor na mijn dienstplichttijd maar dat was nog niet zo gemakkelijk want die banen waren schaars.
Het beviel mij aan de andere kant ook erg goed bij Defensie dus tekende ik een jaar bij als Vrijwillig Nadienende (VND) en in die periode solliciteerde ik op advies van kapitein Jan Pasman ook als LO&Sportofficier. Hij stond daarmee aan de basis van mijn lange loopbaan als LO&Sportofficier waarvoor ik hem nog steeds dankbaar ben en met wie ik voor mijn gevoel altijd een erg warme band heb gehouden.
Na twee jaar heerlijk gewerkt te hebben als sergeant LO&Sportinstructeur in Assen, mocht ik in september 1982 in opleiding als LO&Sportofficier in Breda en Ossendrecht. In 1994 werd ik in Ossendrecht samen met mijn (nog steeds) maatje en studiegenoot Ruben Driever tot Eerste-luitenant LO&Sportofficier bevorderd om vervolgens ook gelijk op het OCLO te worden geplaatst als C-Instructiepeloton (opleiding van LO&Sportinstructeurs).
Mijn ouders en schoonmoeder in Groningen vonden die plaatsing niet zo fijn omdat hun 1e kleinkind nu 320 km verder ging wonen.
Na 5 jaar mocht ik als kapitein op 1-1-1988 de functie van Rayon LO&Sportofficier van Jan Pasman overnemen, een functie (vanwege het verdwijnen van een organisatielaag in 1990) wijzigde in alleen kapitein C-LO&Sportgroep JWF-kazerne, die functie die ik vanwege zijn praktische karakter toch als leukste heb ervaren. In die periode studeerde ik ook Sportmanagement aan de Universiteit Groningen waarbij ik een afstudeeronderzoek deed naar 30+ sportgedrag, waarbij ik ondersteuning kreeg van Jos van Dijk van TGTF. Een hele mooie tijd en met personeel gewerkt waar ik nog steeds een warme band mee heb.
Daarnaast heb ik nog een onderzoek gedaan naar prestatie-indicatoren binnen de LO&Sportorganisatie met ondersteuning van de afdeling SINFO van COKL.
In 1990 waren in Assen ook de Paralympics, mede georganiseerd met de toenmalige kap Henk Meijers (destijds C-LO&Sportgroep Oranjekazerne), waar de JWF-kazerne en sportlocatie JWF de huisvesting en trainingsfaciliteiten voor faciliteerde.
In 1993 werd ik (na slechts 5 jaar als kapitein) al als majoor geplaatst als C-LO&Sportregio Seedorf (met Seedorf, Hohne en Langemanshof) en ben ik met mijn gezin naar Seedorf verhuisd. Echter, na 1 jaar werd al duidelijk dat in de reorganisatie die volgde mijn functie als C-LO&Sportregio Duitsland kwam te vervallen en heb ik een jaar buiten de LO&Sportorganisatie als (1e) echte Brigadesportofficier gefunctioneerd en werkte ook op de staf onder de S3 van 1 LtBrig Seedorf o.a. voor het invoeren van de Conditieproef, destijds de majoor Mart de Kruif, de latere C-LAS (nu bekend van TV, en theaterprogramma en podcast Veldheren).
Hoe druk ben je momenteel met HG-Nus Mediation?
"In 2010 heb ik de LO&Sportorganisatie verlaten om Senior Adviseur Bedrijfsvoering bij de Dienst Vastgoed Defensie (DVD) te worden. Daar ben ik voor het eerst in aanraking gekomen met Mediation. Formeel ben ik in 2014 met FLO gegaan en heb Defensie verlaten.
Ik ben sinds 2011 mijn eenmanszaak HG-nus Mediation (destijds ook nog ‘Advies' geheten omdat ik toen een tijdje consultant ben geweest bij de politie maar dat beviel toch niet) begonnen. Opleidingen daarin gevolgd op het gebied van familiezaken (broer-vader relaties en dergelijke, echtscheidingen), arbeidsconflicten en zakelijke geschillen. Nadat ik april 2024 een lichte TIA heb gehad, heb ik de 50-60 uur per week (met gemiddeld 12-15 lopende mediations) afgeschaald naar 6-8 mediations tegelijk lopend. Ik richt mij het laatste jaar ook meer op arbeidsconflicten omdat die minder bewerkelijk zijn en minder tijd vergen om jurisprudentie bij te houden en cursussen te volgen. En nu met 2-3 x in de week fitnessen bevalt mij dat prima. In de zomer tracht ik de mediations te hebben afgerond zodat ik met een gerust hart 5-6 weken met de caravan op vakantie kan gaan.”
Dit is mijn website is en dit mijn Linkedinprofiel. Mijn youtubepagina zie je hieronder.
Ik was behoorlijk verrast om op de laatste Dienstvakdag van je te vernemen dat je 'gewoon' een smartcard in bezit had doordat je ook voor defensie werkzaam bent. Met welke regelmaat krijg je 'klussen' toebedeeld en wat is dan globaal jouw rol als mediator?
“Defensie heeft al 20 jaar een mediationpool die valt onder de afdeling Algemene Geschillen Oplossing (AGO), welke valt onder rechtspositie (REPOS). Hier zitten interne mediators die dus een baan hebben bij Defensie maar dit als neventaak doen, maar ook externe mediators (ambtenaren van andere ministeries, of ex-militairen die mediator zijn). Ik ben 1 van die externe mediators en doe dus regelmatig per jaar een mediation voor Defensie. Daarom heb ik ook nog gewoon een account bij Defensie (waar ik nooit op kijk) en een Defensiepas zodat ik alle Defensielocaties op kan. Zo hou ik toch nog een beetje contact met Defensie en zie ik regelmatig oude bekenden.”
Publicatiedatum: 17 december 2025