De Redactie las (ook voor U) het boek met de titel “ LVG Louis van Gaal De trainer en de totale mens”. In het boek komen naast LVG (de hoofdpersoon), twintig nationale en internationale kopstukken uit de voetbalwereld aan het woord over hun ervaringen met Van Gaal. Grofweg bestaand uit: spelers, bestuurders en stafleden.

Louis zelf vertelt over zijn keuzes, over waar hij trots op is en over de fouten die hij maakte. Hij spreekt over zijn tijd bij Ajax, FC Barcelona, AZ en voor het eerst over Bayern München, Oranje, Manchester United en de fluwelen revolutie van Cruijff. Wat het meest aanspreekt: zijn visie, ontwikkeling als trainer en de toekomst van het voetbal.

De redactie vond hoofdstuk 12: ‘De specialisten & de ontwikkeling’ met stip het gedeelte van het boek waar het meest te leren is. Louis van Gaal werkte samen met vele specialisten, van een kleine groep bij Ajax naar bijna honderd bij Manchester United! Drie daarvan bleven lang bij hem. Volgden hem op zijn reis, deelden vreugde en verdriet.
Het zijn: Max Reckers (de computergoeroe), Piet Bon (de arts die zorgt voor de kruipolie) en de (oud-) medewerker van  Trainingsgeneeskunde en Trainingsfysiologie (TGTF) Jos van Dijk  (de Inspanningsfysioloog). Jos heeft samen met Frank Bertina een basis gelegd voor de huidige Fieldlabs bij Defensie.

Max Reckers is de computergoeroe die Louis’ zoon werd. Hun symbiose start bij AZ in het seizoen 2007/2008. Max Reckers is een jongen uit het hockey die alles weet van data en computers. Hij kreeg samen met video-analist Kees Verver een prominente plek binnen de staf van AZ. Louis voelde dat hij zich als coach aan moest passen aan een nieuwe generatie die opgroeide met internet, computers en techniek. De opdracht aan Reckers: ontwikkel hulpmiddelen waarmee coach en spelers meer inzicht krijgen in wat er goed en mis gaat in wedstrijden en training.
“De crux is” zegt Reckers, ‘dat je de data goed interpreteert. Spelers vullen altijd in: goed getraind, hard getraind. We meten spelers hun hartritme in combinatie met hun power-waarden. Als je dat inzichtelijk hebt, weet je welke doelen je kunt stellen.
Het gaat, doceert Reckers, om de Kritieke Prestatie Indicatoren. Hij laat een machtige run uit 2010 zien van Arjan Robben in de 112e minuut halve finale DFB-Pokal. Keeper Butt gooit de bal naar rechts, daar begint Robben op eigen helft te rennen met twee bizarre tussenversnellingen en  met een ziedend schot beslist hij het duel!
Reckers zegt: “Louis heeft het ongelooflijke vermogen dingen te zien. Dan zei hij: Max, kijk maar eens naar hem. Kom maar met de beelden en laat ze hem maar zien”. Bij Bayern was de veldbezetting een groot ding. Hoe ver staan we uit elkaar? Doel werd minder dan vijftien meter? De beelden bewezen wanneer het wel en niet klopte. Klopte het, dan kon bijna geen tegenstander tegen ons scoren.

De tweede belangrijke specialist in het kernteam specialisten bij Van Gaal was Piet Bon.

Piet Bon is huisarts in ruste, deze vlees geworden vriendelijkheid is een man die je in blind vertrouwen alles vertelt, bij wie je als vanzelf je hart uitstort. Zo ging het decennia lang bij Ajax en bij het Nederlands elftal. Als iemand maar de geringste vorm van onrust voelde, kon hij terecht bij Piet Bon.
De Olympisch roeier kan smakelijk vertellen.  Zijn verhalen passen naadloos in het Totale Mens Principe van Louis van Gaal. Hij Zegt: “Ook een voetballer is allereerst een mens. Een blessure is meer dan een pijnlijke knie. Voetballers hebben net als filmsterren en zangers  te maken met - wat ik altijd maar noem - de paradox van bekendheid. Als die mensen klachten hebben, zitten ze vaak zo hoog op het paard, dat ze zich schamen voor domme vragen. Ze gaan ook meteen naar de specialist omdat ze denken: Oh, ik heb een probleem, dat moet opgelost worden. Dat kan soms fout zijn. Je moet altijd eerst naar de veilige omgeving. De huisarts luistert. Vaak heb je dan de kern van het probleem te pakken. Vaak is dat beter”.
Bon, type no nonsense, zag het zo vaak om zich heen in dat voetbal. De onrust. De onzekerheid. De merkwaardige verhoudingen. Als iedereen wat van je wil, wat van je vindt, je aanspreekt, hoe ga je daar mee om? Zeker als je nog jong bent! Ik heb buiten Louis veel gekke coaches bij Ajax gezien die minder begrepen van hoe spelers zich gedroegen. : Die jongen is zo onbeschoft, die kijkt me niet eens recht in het gezicht aan”. Dan bemiddelde ik. Ik was altijd een beetje de kruipolie”.

Jos en Louis 2

Jos en Louis 3

Jos en Louis

Jos van Dijk heeft de functie van Inspanningsfysioloog in het kernteam specialisten van Louis. Maar Jos heeft een veel bredere deskundigheid. Hij studeerde bewegingswetenschappen, was een verdienstelijk (amateur)voetballer en deed de UEFA  A- cursus bij de KNVB. Jos startte in de jaren negentig als rechter hand van Dr. Frank Bertina bij TGTF.
De samenwerking met Louis startte bij AZ. Jos breekt een lans voor specialisten die trainer zijn en zich specialiseren. Hij vindt dat je dan beter in staat  bent met je specialisme bij te dragen aan de kwaliteit van individu en team! Één van de stokpaardjes van Jos is deliberate practice ( het doelbewust systematisch oefenen van iets dat je nog net niet kunt).
In het interview met Jos komen de kenmerken van deliberate practice en wat daarbij (allemaal) komt kijken voorbij. Hier is geen inspanningsfysioloog maar een trainer aan het woord!
Jos vertelt over het gebruik van LPM (Local Positioning  Measurement) en RESTQ-vragen (Recovery Stress Questions) en dat allemaal gelardeerd met prachtige voorbeelden.
Zo vertelt Jos hoe het gebruik van LPM bij Bayern een cultuurschok was. Duitse clubs zwoeren al decennia lang bij duurloopjes en lactaattesten. Melkzuur! Iedere speler kende zijn lactaatwaarden. Ook internationals werden hierop bij de DFB getest! Kortom, mooie verhalen en voer voor lezers die zich willen verdiepen in hoe topsport deels drijft op wetenschap.

Allemaal fraai opgetekend door Robert Heukels.

Deze tekst past u aan door erop te klikken.