DE PEN
AFLEVERING 10: FREEK GIELEN

Wil Alards vroeg me een stuk te schrijven over mijn handbal verleden, -heden en -toekomst. Bedankt voor de mogelijkheid hierover eens iets te vertellen.

Verleden:
Voetbal werd er bij mij thuis met de paplepel ingeslagen en het was dan ook een hele shock voor mijn ouders dat ik op mijn 14 e besloot de overstap te maken naar het handbal. Dit was voor de familie totaal onbekend en het stond een beetje bekend als een “mietjes-sport”. Maar omdat een dorpsgek van Bevo Hc uit Panningen vond dat ik talent had, liet ik me overhalen om eens mee te trainen. Ik was meteen enthousiast omdat ik ergens “talent” voor zou hebben. Bij het voetbal kwam ik namelijk nooit verder dan de 2 e teams.

We startten binnen de vereniging met een groep jongens die allemaal talent zouden hebben en we leefden er helemaal voor: we stapten niet, dronken niet, hadden allemaal geen vriendinnetjes en sliepen allemaal met onze handbal omdat we de beste handballer van de wereld wilden worden. Uiteindelijk zijn we 6 jaar later Nederlands kampioen geworden bij de A-jeugd. Dit was de eerste keer in de historie van de club en we waren meteen de gouden generatie. Van dit team gingen we naar het 2 e team (eerste divisie) en sommige, waaronder ik, bereikten het eerste team (eredivisie). Met dit team versloegen we Volendam (die de 5 jaren hiervoor Nederlands kampioen werden) en verloren we de finale van het landskampioenschap tegen Aalsmeer nipt.

Na dit mooie seizoen heb ik de keuze gemaakt om de dienst in te gaan en te stoppen met handbal. Dit was de moeilijkste keuze uit mijn leven! Uiteindelijk ben ik na de VTO sport meteen terug gegaan naar de vereniging waar ik mijn hele jeugd doormaakte, maar er werd gewoon tegen mij gezegd dat er geen plek was om zelfs slechts mee te trainen. Dit had te maken met een vader van een concurrent op mijn positie en die vader was toevallig technisch coördinator van de club. Na heel lang twijfelen en met veel pijn in m’n hart zou ik  “mijn” club gaan verlaten om weer eredivisie te gaan handballen in Arnhem. Hiervoor verhuisde ik naar Arnhem en ben ik op de sportgroep in Garderen gaan werken. Deze keuze kwam ook tot stand omdat er op de sportgroep van School-Zuid amper werk was door het afnemende aantal nieuwe lichtingen.

Heden:
Toen ik 5 jaar eredivisie had gespeeld wilde ik me focussen op het trainerschap maar ben ik nog gaan afbouwen bij Achilles in Apeldoorn. Een mooie vereniging, met helaas te weinig ambitie richting het tophandbal. Toen E&O Emmen recent om de hoek kwam kijken, en ik nog een jaar eredivisie kon spelen was het voor mij duidelijk: ik zou er weer voor 100% voor gaan. En daarbij vond ik ook dat ik nog te jong was om te stoppen met spelen. Bij E&O kreeg ik de kans om op een spelbepalende positie te spelen, en zal ik hier als trainer uiteindelijk ook veel profijt van kan hebben.

Toekomst:
In de toekomst hoop ik dat ik nog een paar jaar voor E&O kan spelen en anders verder te gaan als trainer/coach, en misschien uiteindelijk wel bondscoach. Op korte termijn wil ik starten met de TC4 opleiding om eredivisie trainer te kunnen worden.

Graag wil ik Bert Wennekes verzoeken in de pen te klimmen om iets te schrijven over zijn reizen met zijn eigen bedrijf Black Hills Motor Tours.

Alle eerdere afleveringen van De Pen, waaronder louter actief dienende en voormalige LO&Sportinstructeurs, vind je op deze pagina.