Vrienden van het dienstvak LO&Sport
 

40 JAAR LO/SPORT: MEMORABELE MOMENTEN, MARKANTE MENSEN
AFLEVERING 11: DE CLAS-BOKAAL

Door: Paul Lindeboom i.s.m. Frans Bultink

Frans Bultink, omgeven door gelikte posters van evenementen van de Sportkalender

Op 08 januari ontmoet ik in de gezellige koffiecorner van de LO/Sportgroep Oranjekazerne René de Jager en Frans Bultink, een belangrijk koppel in de ontstaansgeschiedenis van de jaarlijks in oktober uit te reiken CLAS-Bokaal. Een duo met een ‘good cop/bad cop’ uitstraling: Frans de fanatieke pittbull terriër, René de wat stillere maar noeste werker. Deze twee-eenheid was voor een groot deel verantwoordelijk voor het format waarom er tijdens de wedstrijden van de Sportkalender nu nog zo fanatiek strijd geleverd wordt: het winnen van de Cup met de grote Oren.

Vage contouren van een Grote Prijs worden zichtbaar
In de loop van 1958 is de in 1952 opgerichte Sportcommissie aan de slag gegaan met het organiseren van enkelvoudige KL-Kampioenschappen.
In de jaren 1985 en 1986 ontstaat er behoefte voor een vernieuwing. De wens van een competitie tussen eenheden tijdens de kampioenschappen met als eindresultaat voor de winnaar de KL-Cup. Kap b.d. Ad Sorber is in 1986, samen met zijn creatieve adjudant Jan van het Hof, de grondlegger van de KL-sportcompetitie geweest, zoals deze nu nog gehanteerd wordt binnen de Sportcommissie KL. Vanaf het begin was de opzet en uitvoering van de KL-Sportcompetitie een groot succes.

Ad Derksen

De noodklok van Ad Derksen
In de Zandloper van 1995, editie oktober, luidt de aftredende secretaris Sportcommissie KL, aoo Ad Derksen, de noodklok. Zeer sterke teruggang in deelname van eenheden, mede door de reorganisatie van de Landmacht (lees: afschaffing dienstplicht) en deelname aan VN-operaties. Ad vreest het overeind kunnen houden van redelijk bezette NMK’s en oppert zelfs een competitie met de douane, PTT (nu KPN, toen nog een overheidsinstantie), Brandweer en Politie en wenst zijn opvolger Frans Bultink heel veel sterkte en succes toe.

Frans zal 5 jaar lang in een roerige periode het bewind van de Sportcommissie voeren en weet de neergang, mede door ondersteuning van de laatste dienstplichtige ‘schrijver’ Arjen van Veen en later sgt1 René de Jager, een halt toe te roepen. Sterker, de competitie vanaf de Sportkalender verdient credo’s als “van bijna dood naar springlevend” en “van oubollig naar eigentijds”.

K..burgers
Dat de wederopstanding niet vanzelf ging bewijst deze anekdote van Frans: “Ik kreeg nadat Arjen afgezwaaid was geen vaste opvolger meer. Wel een tijdje als ondersteuning een burger medewerker via een re-integratie programma. Hij kon omgaan met computers...
Op de meldingsdag kreeg ik na de koffiepauze het verzoek van de dames van het Facilitair Bedrijf of ik ervoor kon zorgen dat de persoon in kwestie er wat frisser en netter kon bijlopen. Hij stonk en had eerder werkkleren aan dan representatieve kleding op Staf niveau. Ook merkte ik al snel dat hij meer handelde in computers dan om kon gaan met Word, Excel en Access. Dus liet ik hem zoveel mogelijk werk verrichten buiten het bureau. Na een week vertelde hij mij dat hij een huis had in Tsjechië en dat hij bezig was met een tweede huis. Reden voor mij om deze persoon de deur te wijzen, ondanks dat ik wist dat ik weer zonder ondersteuning zou zitten.

Het ijzersterke koppel René de Jager (links) en Frans Bultink (rechts)

Na een reorganisatie van de District Bureaus kreeg ik een burger medewerker toegewezen. Hij wilde wel komen maar zou dan pas na 09.00 uur komen en voor 16.00 uur naar huis gaan. Ik dacht: beter iets dan niets. Totdat ik bij de derde keer een leeg bureau aantrof omdat betrokkene niet kwam opdagen.”

Een frisse Bultinkwind
Frans kwam er al snel achter dat de kampioenschappen slecht bezocht werden en sfeerloos waren. Er moest iets gebeuren en stapte met zijn ideeën naar de commandant LO/Sportorganisatie, de Lkol. Wil Maaswinkel. Zijn ideeën waren:

a.       De verouderde roze-blauwe posters vervangen door eigentijdse posters, die gemaakt werden van foto´s van het kampioenschap. Hierdoor kon men op afstand al zien om welk kampioenschap het ging en werden deelnemers op de foto´s herkend, waardoor er meer over gesproken werd. Dankzij de afdeling Grafische Vormgeving in Den Haag werden de posters “gratis” gerealiseerd.

b.      Meedoen aan een kampioenschap moest makkelijker worden. Geen ellenlange selectie procedures maar gelijk mee mogen doen aan het kampioenschap. Hierdoor kreeg je gelijk een groter deelnemersveld. Maar wat belangrijker was, was de sfeer tijdens de kampioenschappen. (Door de invoering van de laagdrempelige regels kwamen er bij het NMK Volleybal (i.p.v. totaal 16 teams het jaar daarvoor) 48 heren teams en 16 dames teams in actie.)

c.       De kampioenschappen moesten qua locatie tot de verbeelding spreken. In de Kuip of Arena voetballen is wat anders dan bij een amateurclubje. Er werd gezocht naar nieuwe locaties voor de kampioenschappen met een grotere uitstraling. (Het KL Voetbal verhuisde van Wezep naar de velden van VVOG (en breidde vanwege het succes later ook nog uit met de velden van buurman Zwart Wit ’63) in Harderwijk. Het NMK Mountainbike verhuisde naar het zowel technische als zware parcours rondom de Leemkûle in Wezep. De Survival werd verplaatst naar de nabijheid van ‘top of the bill’ Beltrum (in Eibergen). En Rugby werd en wordt nog steeds gehouden op het Nationaal Rugbycentrum in Amsterdam.)

d.      Een nauwere samenwerking tussen de LO/Sportgroepen en de Sportcommissie KL. Hierdoor werden er gedachten uitgewisseld om te komen tot een hoger niveau. Door deze constructie ontstond er op een prettige wijze een soort van kwaliteitscontrole. Na afloop werden de kampioenschappen geëvalueerd.

De totstandkoming van de huidige CLAS-Bokaal
Lkol Wil Maaswinkel zag het wel zitten en gaf Frans de vrije ruimte om aan de slag te gaan. Na een eerste volledig jaar in nieuwe stijl bleek de deelname op jaarbasis verdubbeld te zijn. Toch vond Frans dat er nog iets ontbrak aan de Sportcompetitie. Wat zou het mooi zijn als één keer per jaar de Bevelhebber der Landstrijdkrachten aanwezig zou zijn bij een kampioenschap. Het idee werd snel gerealiseerd door de KL-cup om te dopen tot BLS-trofee.

Generaal Couzy (uiterst rechts) geflankeerd door zijn opvolger, generaal Schouten, die eveneens de eer had de trofee uit te reiken.

Dit betekende wel dat er toestemming moest zijn van de BLS zelf. Dus werden er gesprekken gevoerd met zijn adjudant. Bij het tonen van de KL-cup zei de BLS dat die niet voldeed en dus moest er een nieuwe komen. De insteek was dat de BLS per helikopter zou landen op het voetbalveld van de Johannes Postkazerne omdat daar het laatste kampioenschap uit de competitie werd gehouden. Helaas liep dat KL Parcours Militair kampioenschap nogal uit en aangezien je alleen op het slotobject bij de hindernisbaan wat kon zien was er weinig te beleven voor de BLS. De Ltgen Couzy nam het sportief op maar deed wel een verzoek om een gecontroleerd kampioenschap als laatste te nemen. Reden voor de Sportcommissie KL om het KL Kampioenschap cross-estafette als laatste te organiseren. Naast een gecontroleerd kampioenschap waren er ook de voordelen dat er een groter deelnemersveld te bewonderen was met diverse leeftijdscategorieën en een damesveld en het veel spanning had omdat de laatste punten konden worden binnengehaald.
Na de zoveelste reorganisatie werd de benaming BLS omgevormd tot CLAS en werd de BLS-Trofee gewijzigd in CLAS-Bokaal. Een prijs die een jaar lang een gewild object is en die alom prestige en bewondering oogst. Ook in 2016 gaan we er weer voor…..

 Publicatiedatum: november 2015

Nader: Frans Bultink schreef over zijn ‘regeerperiode’ een leuk maar lijvig epistel. Ben je geïnteresseerd in de hectiek, stress en problematiek van de Sportcommissie in die tijd, klik dan hier voor Frans’ volledige artikel.