TOURSPEL PROLOOG:
DE STRIJD OM DE BOLLENTRUI

Het draait bij de Tour de France uiteraard om de gele trui en ook bij het LO&Sport Tourspel verdien je daarvoor natuurlijk de meeste punten. Toch is de bollentrui ook een voorname ereprijs en scoor je in die minstens zo markante trui er dagelijks bij de bergetappes nog behoorlijk wat punten mee.
Nu zijn de laatste jaren de ‘bergkoningen’ by far niet meer de beste klimmers, maar dat was vroeger wel anders. Ook de Nederlanders spraken vroeger in de bergen een aardig woordje mee, en mannen als Hennie Kuiper, Steven Rooks en Gert-Jan Theunisse legden niet slechts beslag op deze zeer herkenbare en mooie trui, zij eindigden dus ook alle drie op het podium in het algemeen klassement.
Het betreft in dit geval wel wielrenners uit de jaren ’70 en ’80, de oudjes dus , het is dan ook geen toeval als vijf fitte vijftigers uit de LO&Sportorganisatie op 22 mei de strijd om het bergklassement al voor het eerst dit jaar bestreden in en rondom Nijmegen.

Eerst de hoofdrolspelers maar eens voorstellen:
Ton Wessel: heer des huizes, die keurig koffie en appeltaart regelde (zowel voor- als achteraf). Allrounder pur sang, want in training voor een 24-uurs Adventure Race samen met zijn zoon. Daarnaast mooi-weer-kitesurfer.
Alexander Keulemans: bijna net zo allround, want vroeger de organisator van de Variathlon in Eibergen (Kamp Holterhoek). Nu nog steeds drie keer in de week hardlopend bij een atletiekvereniging en mooi-weer-fietser. Mag hij hopen op mooi weer in Italië medio juni, want dan gaat hij met wat mannen van de Genie de Stelvio beklimmen.
Ruud Raijer: de nestor van het stel, maar die 6 kruisjes zijn hem niet aan te zien. Zijn gestel denkt daar anders over want door blessures pas laat de fietstraining kunnen oppakken. Tennistrainer in Arcen, en mist de LO&Sportorganisatie heel erg.
William Verploegen: nog een jonkie (51) en bijna-voormalig-hardloper met de dikste bovenbenen van allemaal. Misschien vandaar zijn bijnaam ‘de Beer van Beuningen’. Pas een jaar aan het fietsen en zijn roem (lees: ontzagwekkende progressie) is hem vooruit gesneld.
Paul Lindeboom: de Heintje Davids van de triathlon. Al drie keer gestopt en net zoveel keren weer opnieuw ergens aan de start gestaan. In training voor een week hoogtestage in de Dolomieten om vele bekende Giro-cols te bedwingen. Met acht ‘vrienden’ dus extra zwaar….

Nooit ontspannen toeren met vrienden
Maar als je met 4 mannelijke collega’s een dagtochtje gaat fietsen, weet je ook dat het een onvervalste koers wordt. Een keiharde wedstrijd.
Het begon allemaal gewoon met een geintje in de mailwisselingen vooraf. William Verploegen: “Beste Beedee-ers en nog actief dienenden: Ik heb gisteren ff in mijn eentje een route verkend welke we op 22 mei zouden kunnen rijden. Het is niet door het Land van Maas en Waal maar omgeving Nijmegen en de grenstreek. In totaal rond de 95 km zijn en daarin maken we 700 hoogtemeters.
De route bevat de belangrijkste klimmetjes in Nijmegen, Berg en Dal, Groesbeek en het Duitse Reichswald. Er zitten stukken bij van 12%. Daarnaast ook flink wat stukken waarbij we kop over kop op rechte wegen kunnen ' stoempen'. Ik hoop dat het genoeg hoogtemeters zijn in voorbereiding op jullie klimaspiraties op de Stelvio of andere aansprekende toppen. Er zitten zo'n 8 pittige klimmetjes in (variërend van 400 mtr tot 1km)  met de nodige rechte stukken waar dus kilometers gemaakt kunnen worden. Onderweg zijn er genoeg plekken voor een bak koffie met appelgebak en slagroom (ik stel voor dat degene met de hoogste salarisschaal trakteert).”

Ik voel mij aangesproken en reageer prikkelend: “Ik schat in dat jullie maximale bruto salaris hoger is dan dat van mij, maar ik trakteer jullie graag dus de eerste ronde koffie/gebak is voor mijn rekening. Slagroom is voor mij buiten-categorie (eet ik dus niet), maar vooruit: die krijg je er voor deze keer ook bij. Ik vind de route qua afstand en aantal hoogtemeters prima. Acht keer klimmen betekent dus voldoende mogelijkheden voor een bergklassement en het bepalen van de bergkoning aan het eind van de rit. Wat mij betreft is de toon vanaf nu gezet.”

Alexander Keulemans: “Waarom jij altijd het eerste rondje Paul, nee mooi niet!  Laten we lekker een gezamenlijk potje maken, 20Euro om mee te starten, wie is het daar niet mee eens? De gastheer beheert en ik wil wel voor kascommissie spelen.
Vwb het verhaal van 'Paul de Bergkoning', ik regel een T-shirt voor de bergkoning, William wil jij de klimmetjes die in aanmerking komen voor de punten incl een puntenverdeling aangeven middels een kaartoverzicht? Vooraf wil ik wel trouwens graag de racefietsen inspecteren op mogelijke al dan niet verborgen E- aandrijving, ik ken jullie een beetje...”

Ruud Raijer: ”Ik hoor het al, de messen worden geslepen, mooi. Naast het verboden motortje in het fietsframe, zijn er ongetwijfeld nog andere varianten om de onderlinge strijd te beïnvloeden. Wat te denken over mogelijke doping zondaars en materiaaldoping,  t.w. gewicht besparen, vliegwielfunctie, platte buizen, etc. Oh ja, en de triple voor sissies, ik stel voor, wanneer je voor kleiner rijdt dan 39 dan laat je je voorrem aanlopen.”

William: “Ik ben niet zo van dat competitieve. Laten we er een gezellige tocht van maken zonder wedstrijdelement. Als jullie een andere mening zijn toegedaan heb ik in bijlage naast een kaart met het totaaloverzicht ook de klimmetjes in het rood weergegeven. Winnaar krijgt per klimwinst 5 punten, nr 2 krijgt 4 pnt, et cetera. Winnaar is degene die na deze dag de meeste punten heeft verzameld.

De tocht
De door William aan ons voorgeschotelde route is zondermeer enerverend te noemen. Bijna alles zit er wel in: open stukken (uiteraard met op dat moment tegenwind), heuvelachtig (de befaamde Zevenheuvelenweg), panoramisch (over een dijk langs de Waal met de contouren van Nijmegen op de achtergrond), lekker lopende klimmetjes, gewone steile klimmetjes (de Nieuwe Holleweg) en gemeen steile klimmetjes met ook nog klinkertjes (de Oude Holleweg). Kan zijn dat ik de namen van de twee door elkaar gehaald heb, moest mij dermate concentreren op de start van de klim dat ik daarin niet helemaal scherp was.

Mooiste klim was toch die ene, waarbij de meute begon te klagen over honger en ze een gewenste tussenstop wilden plannen onderaan de klim. William prikkelde de mentale component door te stellen dat we eerst de klim zouden doen, op de top omkeren en naar beneden uitbollen naar het pannenkoekenrestaurant. Gesputter en gepruttel, maar de koersleider bepaalde en begon de klim op het grote blad en in de demarragestand: staand, de handen onder in de beugel, de rug krom en al het vermogen naar de bovenbenen pompend. Uiteraard volgen wij gedwee, ik heb er door mijn winst in de vorige klim wel vertrouwen in maar al snel voel ik toch de verzuring opkomen. William voelt blijkbaar niets en zet nog eens extra aan. Ik zit nog wel in zijn wiel maar voel het elastiek al oprekken. Een gaatje ontstaat, weliswaar klein maar het is er. William schakelt nog een keer op en mijn elastiek scheurt dwars doormidden, moet gaan zitten en schakel terug naar mijn middenblad. (Ik ben een homo, want heb een triple.) Ook met parcourskennis hadden wij de Beer van Beuningen hier niet bij kunnen houden, op korte machtsklimmetjes is William onverslaanbaar. En boven aan gekomen, is de grootste teleurstelling dat hij bij nader inzien toch wil doorfietsen naar het volgende restaurant. Geen pannenkoeken, en zijn volgende restaurant blijkt natuurlijk slechts in het weekend open!!

Bollentrui
Verder was de tocht wel heel gezellig en eindigt onze strijd wat mij betreft onbeslist, ook al ben ik op de laatste 2 Hollewegklimmetjes wel het eerst boven. Maar zowel William als ik krijgen geen bollentrui, dat gaat Alexander voor volgend jaar wel regelen. De datum van 13 mei 2020 staat al vast in de agenda. Wie valt De Beer aan??

Maar voordat we voor de tweede keer gaan fietsen, gaan we eerst het LO&Sport Tourspel spelen! De renners hiervoor worden nu langzaam aan bekend gemaakt, de voorbereidende wedstrijden (Dauphiné Libéré en Ronde van Zwitserland) worden nu gestreden, dus ga je dit weekend en komende week alvast verdiepen in parcoursen en kanshebbers. Binnenkort ontvang je van mij een mailbericht om je aan te melden. Zoals inmiddels traditie strijdt je zowel individueel als met je sportgroep of stafburo/-sectie, en worden de krachten van het voormalig- en FLO-personeel samen gebundeld. Wie klopt de RVS (de groepswinnaars) of Ruud Lenferink (de invididuele winnaar) en wat worden de prijzen in jaargang 2019?

Publicatiedatum: 13 juni 2019.